Cafeïnevrije koffie: hoe ze per ongeluk een onschadelijk drankje creëerden

Koffie is een favoriet drankje van een groot aantal mensen over de hele wereld. Maar de cafeïne die het bevat, kan een negatief effect hebben op de gezondheid van sommige mensen.

Het punt is dat cafeïne een alkaloïde is met een uitgesproken psychostimulerend effect. Het heeft een opwindend effect op het centrale zenuwstelsel van een persoon, op bloedvaten en het hart en verhoogt de frequentie van samentrekking van de hartspier. Dat is de reden waarom koffie, thee en sommige andere dranken die cafeïne bevatten gecontra-indiceerd zijn voor mensen die lijden aan slapeloosheid, evenals hart- en vaatziekten.

Gelukkig voor iedereen die geen traditionele koffie zou moeten drinken, is er cafeïnevrije koffie in de wereld. Het is absoluut onschadelijk en behoudt tegelijkertijd alle smaak van de drank.

Het blijkt dat de eerste cafeïnevrije koffie per ongeluk is verkregen. In 1903 viel een koopvaardijschip met koffie in een storm en werden de goederen verwoest. Maar de eigenaar van de natte koffie, Ludwig Roselius, in de hoop dat het product licht beschadigd was, bracht de koffie naar het laboratorium. Tot zijn verbazing toonde het onderzoek aan dat het cafeïnegehalte in granen na contact met zeewater erg laag werd en de kwaliteit van de korrels behoorlijk goed bleek.

Een Duitse ondernemer patenteerde deze methode om cafeïne uit ieders favoriete drankje te verwijderen en startte de productie van cafeïnevrije koffie in 1906, toen hij Kaffee Handels-Gesellschaft Aktien (Kaffee HAG) oprichtte in Bremen, Duitsland. Deze naam is al lang de geschiedenis ingegaan. En zelfs vandaag, bijvoorbeeld door Italië, kunt u merken dat cafeïnevrije koffie in Italiaanse restaurants op het menu staat als "Caffe Hag", of gewoon "Hag".

In die tijd was de technologie waarmee Ludwig Roselius zijn exclusieve koffie maakte niet alleen gebaseerd op de verwerking van zoutwaterkorrels. Benzeen werd gebruikt om cafeïne te verwijderen, daarom werd deze technologie vervolgens verboden.

De moderne wereldproductie van cafeïnevrije koffie is gebaseerd op internationale normen, volgens welke 97 tot 99% van de cafeïne erin moet worden verwijderd. Het moeilijkste in dit proces is het behoud van de oorspronkelijke smaak.

Tegenwoordig wordt de favoriete koffie van alle "kernen" en mensen met slapeloosheid gemaakt met behulp van twee hoofdtechnologieën. De eerste is gebaseerd op de eigenschappen van kooldioxide onder speciale omstandigheden om cafeïne op te lossen. Het is opmerkelijk dat van de hele verscheidenheid aan stoffen in koffie, alleen cafeïne oplost in samengeperst koolstofdioxide. In water gedrenkte koffiebonen worden in een speciale koolstofdioxidekamer geplaatst die na verhitting cafeïne oplost.

In de tweede methode wordt water gebruikt om cafeïne te extraheren, en alleen groene koffiebonen zijn hiervoor geschikt. Ze worden gedrenkt in heet water, dat cafeïne, smaakstoffen en aromatische stoffen bevat. Daarna wordt het water verrijkt met koffiecomponenten door speciale filters geleid die alleen cafeïne vasthouden. Het enige nadeel van deze methode zijn de hoge kosten.

Maar de echte sensatie in de gezonde koffie-industrie was de ontdekking van cafeïnevrije wilde koffie in 2008. Deze soort groeit in de vorm van een struik tot 1,5 meter hoog op de hellingen van de Afrikaanse bergen in de tropen. Om precies te zijn, we ontdekten het al in 1983 en noemden het Kameroense koffie. Maar om een ​​aantal redenen begon zijn gedetailleerde studie pas in 2008, toen hij aan het grote publiek werd voorgesteld.

De ontdekking van een geweldige plant was de aanzet voor de ontwikkeling van de cafeïnevrije industrie in de wereldwijde koffie-industrie. Verschillende bedrijven uit Brazilië, Japan en andere landen fokken activiteiten die gericht zijn op het fokken van nieuwe soorten koffie met een extreem laag cafeïnegehalte. Tot op heden zijn er al drie cafeïnevrije arabica-variëteiten verkregen en deze worden, samen met de wilde soort, al op koffieplantages geteeld.