Het meest mysterieuze continent van de planeet: 10 interessante feiten over Antarctica

Bijna het gehele oppervlak van Antarctica is bedekt met een dichte ijslaag. Om deze reden blijft het continent het minst bestudeerd op de hele planeet, en om iets nieuws te leren, moeten wetenschappers extreme moeilijkheden overwinnen. Maar poolreizigers geven niet op. Ze rusten stations uit in vreselijke klimatologische omstandigheden, verdragen het gebrek aan zon en vreselijke vorst, boren meerdere jaren, proberen ijsmeren te bereiken, organiseren expedities naar gevaarlijke zones van instortende ijsplaten - dit alles zodat we meer kunnen leren over Antarctica, het meest mysterieuze continent van de planeet.

Sinds de Russische expeditie, geleid door Lazarev en Bellingshausen, het laatste continent ontdekte dat de wereld onbekend was in 1820, is het uiterlijk niet veel veranderd. Vanwege de ongelooflijk zware weersomstandigheden had niemand haast om hier een kolonie te stichten of een havenstad te bouwen. En zelfs vandaag de dag kunnen de enige mensen op het continent worden beschouwd als werknemers van onderzoeksstations. We bieden aan om te zien waarom Antarctica nieuwsgierig is.

De belangrijkste opslag van zoet water op de planeet

Antarctica is de grootste zoetwateropslag ter wereld. Toegegeven, het zit in de vorm van ijs, waarvan de gemiddelde dikte ongeveer 1,6 kilometer is. Het is hier, en niet in de meren en rivieren van de aarde, dat 70% van alle zoetwatervoorraden van de planeet zich ophopen.

Zo is ze helemaal niet

Antarctica ziet eruit als een enorm wit continent op wereldkaarten en satellietbeelden. Maar als je al het ijs verwijdert, zullen we zien hoe de echte Antarctica eruit ziet, met vlaktes, holten en bergtoppen.

Kon geen koudere plaatsen vinden

De koudste plaats op aarde is in Antarctica, maar het is niet de Zuidpool. Op het Amerikaanse Amundsen-Scott station, gelegen aan de geografische pool, is het absolute minimum temperatuur -82,8 ° C. Terwijl de temperatuur in het Russische Vostok-station -89,6 ° С was, werd het recordminimum, dat -91,2 ° С bedroeg, waargenomen door Japanse wetenschappers in het Kupol Fuji-station in 2004 (hoewel deze gegevens om een aantal redenen worden ze nog steeds betwist door gerenommeerde wetenschappers). Het punt is dat op Antarctica dezelfde klimatologische principes van toepassing zijn als in de rest van de wereld: hoe verder landinwaarts, hoe strenger en contrastrijker het klimaat. En het station Amundsen-Scott, hoewel gelegen op het punt van de Zuidpool, ligt geografisch dichter bij de oceaan dan de stations Vostok en Fuji Dome.

De droogste woestijn ter wereld

Antarctica is zelfs niet volledig bedekt met sneeuw en de droogste plaats op de planeet bevindt zich niet in de Atacama-woestijn of Death Valley, maar hier in Antarctica. Een plaats waar gedurende 2 miljoen jaar geen regen of sneeuw heeft gelegen, het wordt de Dry Valley van McMurdo genoemd. In deze unieke, ijsvrije valleien wordt vaak onderzoek gedaan, omdat het veel handiger is om het oppervlak en de diepe lagen van het continent te bestuderen waar geen kilometer dik ijs is.

Palmen groeiden hier

Antarctica is niet altijd zo hard en bijna zonder leven geweest. Wat vandaag op het vasteland kan worden waargenomen, is het resultaat van veranderingen die zich de afgelopen 50 miljoen jaar met het continent hebben voorgedaan. Tijdens het Eoceen, toen de concentratie koolstofdioxide in de atmosfeer veel hoger was dan vandaag, was het klimaat op de planeet erg warm en vochtig. Klimatologische verschillen tussen equatoriale en polaire breedtegraden tijdens deze periode waren niet zo significant. Weelderige tropische bossen groeiden aan de kust van Antarctica, en zelfs in de diepten van het continent waren er naaldbossen, behoorlijk rijk aan leven.

Weg over glaciale fouten

Antarctica heeft zijn eigen weg, met een lengte van meer dan 1400 kilometer. Dit unieke spoor werd midden in de sneeuw gelegd en sommige delen passeren ijzige fouten, die zorgvuldig moesten worden geëgaliseerd. De weg verbindt het Amerikaanse Amundsen-Scott station en de kustlijn van McMurdo. Vanwege niet-vliegweer ondervindt het Amundsen-Scott-station vaak problemen met het bezorgen van vracht. Om deze reden werd de weg gelegd, waarvan de werking erg duur is.

Antarctica smelt ook

De ijslaag van Antarctica, evenals de poolkap op het noordelijk halfrond, is de afgelopen decennia verwoest door de opwarming van de aarde. Na het analyseren van satellietbeelden, berekenden wetenschappers dat het jaarlijkse verlies van ijs met 6 keer toenam in vergelijking met het einde van de jaren '70 van de vorige eeuw.

Antarctica heeft een kleuterschool, school en kerk

Het blijkt dat niet alleen poolreizigers op Antarctica wonen, maar ook heel gewone mensen, ver van wetenschappelijk onderzoek. We hebben het over de Chileense stad Villa Las Estrella, opgericht in 1984. In een poging zijn rechten op een deel van Antarctica te bewijzen, stichtte Chili een stad aan de kust, die wordt bewoond door wetenschappers, het leger en hun gezinsleden. Het heeft alles wat je nodig hebt voor het leven, van de kleuterschool en school tot een supermarkt en de katholieke kerk, en in de winter is het warmer dan in het Russische Yakutia. Maar in zekere zin waren de Chilenen de Argentijnen voor. In 1975 richtten ze het station Esperanza op, waar drie jaar later de eerste burger van Antarctica werd geboren. Natuurlijk erkent niemand behalve Argentinië deze status voor Emilio Marcos Palm. Desondanks was hij de eerste persoon die op het zuidelijkste continent van de planeet werd geboren.

Hete vulkanen liggen op de loer onder het ijs

Er zijn veel vulkanen op Antarctica, waarvan de meeste verborgen zijn onder een laag ijs. Het aantal vulkanen in Antarctica volgens verschillende bronnen is van 40 tot 90. Sommigen van hen, bijvoorbeeld de Erebus-vulkaan, zijn regelmatig actief.

Honden zijn niet toegestaan

Als de eerste ontdekkingsreizigers van de poolgebieden hun reizen niet zouden kunnen voorstellen zonder trouwe vierbenige vrienden, is het tegenwoordig voor honden ten strengste verboden het grondgebied van het continent te betreden. Milieuactivisten vrezen dat de beste vrienden van een persoon de lokale vertegenwoordigers van flora en fauna kunnen schaden, wat zal leiden tot verstoring van de fragiele polaire ecosystemen van het continent.