Het raadsel van evolutie: waarom de natuur duiven "bloedvlekken" toekent

Het verenkleed van het verenkleed van deze vreemde vogel van het Filippijnse eiland Luzon verbaast iedereen zonder uitzondering. Het feit is dat op de borst van de Luzon-bloedborstige kippenduif er een rood litteken is, dat heel plausibel een bloedende wond imiteert. Bovendien verandert de kleurintensiteit van de veren van boven naar beneden, alsof stromend bloed wordt afgebeeld, wat alleen de toch al verschrikkelijke indruk versterkt. Maar raak niet in paniek, omdat ze in feite absoluut gezond zijn en bij nader onderzoek blijkt dat dit slechts een grap van de natuur is. Daarom heeft evolutie deze kippenduiven beloond met zo'n vreemde outfit, het blijft nog steeds een mysterie.

Met uitzondering van de rode vlek op de borst, lijkt de Luzon-kip met bloedborstige kip erg op gewone duiven die in onze breedtegraden leven. Interessant is dat seksueel dimorfisme bij deze soort duiven niet tot uitdrukking komt, waardoor zowel de vrouwtjes als de mannetjes een originele plek hebben. De vogel is endemisch op het eiland Luzon en wordt ook zelden aangetroffen op aangrenzende eilanden. Helaas daalt het aantal van deze soort vanwege de specifieke kleur en illegale vangst overal.

De Luzon-duif is een nogal voorzichtig en geheimzinnig dier. Desondanks zijn ornithologen erin geslaagd om iets te weten te komen over de kenmerken van hun gedrag in de natuur. Het blijkt dat deze vogels zeer specifieke relaties hebben met hun kuikens. Eieren, en er zijn er meestal twee in het nest, beide ouders broeden afwisselend. Zowel mannen als vrouwen maken zich ook zorgen over de nakomelingen en hun voedsel. De eerste vlucht van jonge kuikens uit het nest vindt na 2 weken plaats en na 3 maanden verlaten ze in de regel al hun ouderlijk huis. Volgens wetenschappers willen de kuikens in sommige gevallen niet apart leven en in het nest blijven hangen. En hier gebeurt iets vreemds: ouders tonen buitengewone agressie jegens hun nakomelingen, en hun gevechten leiden vaak tot de dood van nakomelingen. Op zo'n vreemde manier stimuleren deze vogels het begin van een onafhankelijk leven.

Wetenschappers kunnen nog steeds niet achterhalen waarom deze vogels op hun borst scharlaken veren nodig hebben die een bloedende wond nabootsen. Onder andere vertegenwoordigers van het geslacht worden dergelijke vlekken niet gevonden. Ondanks het feit dat deze vogels in de natuur niet zo vaak kunnen worden gezien, leven ze in veel dierentuinen in de wereld en broeden ze goed in gevangenschap. En nog niet zo lang geleden werd in Australië een speciale kwekerij voor het fokken van deze vogels gecreëerd. De organisatoren hopen dat de teelt van ongewone Luzon-duiven de belangstelling voor hen op de markt voor zwarte vogels zal verminderen, wat betekent dat de eilandpopulatie kan worden gestabiliseerd.