Waarom dronken ze goud en hoe doodden het aristocraten

Zolang de mensheid leeft, zal het altijd het elixer van de eeuwige jeugd zoeken. Tegenwoordig zijn er veel middelen en methoden voor verjonging: unieke injecties, zalven, serums, alleen ontworpen voor uw huid.

Terug in Frankrijk van de 16e eeuw, probeerden aristocraten rimpels, plooien en huidpigmentatie weg te werken met behulp van een dodelijk substraat - goud.

De favoriet van de Franse koning Henry II, Diane de Poitiers, nam dagelijks een oplossing bestaande uit goud en ethylalcohol. Hoogstwaarschijnlijk heeft dit haar vernietigd.

Diana de Poitiers bezat nooit koninklijke macht, maar had grote sociale en morele macht aan het hof van de koning. Tijdgenoten noemden het de 'slimme zweep in de Renaissance'. Ze was beschermheer van de kunsten en leidde de opvoeding van koninklijke kinderen.

Haar schoonheid werd als canoniek beschouwd. Alle aristocraten probeerden haar te imiteren en aan de volgende regels te voldoen: de huid moet bleek zijn, lichte, zwarte wimpers, roze lippen, roze wangen, sierlijke taille, weelderige armen en heupen, miniatuurhoofd. Diana werd als tijdloos beschouwd. Sommigen vermoedden haar van hekserij.

De Franse historicus Brant herinnerde zich ooit een ontmoeting met Poitiers zes maanden voordat ze stierf. Ze was 66 jaar oud. Hij gaf toe dat hij niet veel wist over 'vloeibaar goud' en andere schoonheidsbevorderende producten die ze elke dag consumeerde. De historicus schreef dat als deze dame van de hogere samenleving nog honderd jaar zou leven, ze nooit oud zou zijn geworden. Haar gezicht en figuur waren zo goed gebouwd.

In de strijd tegen ouderdom bedachten apothekers zulke ongebruikelijke remedies als schorpioenolie en spinelixers.

De traditie van het gebruik van goud bestaat al sinds de oudheid. Plinius de Oudere heeft het voorgeschreven als medicijn voor papilloma's en wonden.

Wei Boyan, een Chinese alchemist die in de tweede eeuw na Christus leefde, schreef over goud als een drankje voor onsterfelijkheid. Hij beschreef degenen die het dronken als "genietend van een lang leven." De oude Egyptenaren verwezen naar het 'gouden water' als een remedie voor de ouderdom. Deze ideeën kwamen voort uit het feit dat goud niet werd vernietigd, duurzaam was.

Wetenschappers Lydia Kang en Nate Pedersen schrijven dat het gebruik van goud is veranderd van nieuwsgierigheid in passie, vooral wanneer alchemisten wisten hoe ze massief goud in vloeibaar goud konden veranderen. Vloeistof in de 16e eeuw werd geadverteerd als een wondermiddel. Het genas alles, van epilepsie tot mentale manie.

Recepten met goud waren aanwezig in alle scheikundeboeken van die tijd - van de Franse artsen Jean Begen en Christophe Glaser tot de paus uit Portugal, Johannes XXI.

Zijn werk over geneeskunde was erg populair in de middeleeuwen. In een van hen beschreef papa een recept voor het maken van water, inclusief goud. Deze tool zou helpen de jeugd te onderhouden. Het omvatte naast componenten van goud, ijzer, lood, koper, zilver, staal.

Deze verbinding moest in de "urine van een maagdelijk kind" worden geplaatst en vervolgens opnieuw witte wijn, venkelsap, eiwitten, melk, rode wijn en eiwitten toevoegen. En dus doe het zes dagen lang opnieuw en opnieuw.

Vloeibaar goud heeft een criminele geschiedenis. Het werd door de Spaanse inquisitie gebruikt om heksen, tovenaars en zondaars te vergiftigen.

Pas na vele eeuwen beseften mensen dat de gouden essentie die wordt gebruikt voor verjonging fataal kan zijn.

Blijkbaar is dit gebeurd met Diana de Poitiers. Ze stierf in het kasteel van Anais in Frankrijk in 1566. Haar botten werden ontdekt tijdens opgravingen van een algemene begrafenis in het gebied. Men geloofde dat haar lichaam werd opgegraven en het graf werd vernietigd tijdens de Franse revolutie.

Bij het onderzoeken van het haar van Diana de Poitiers kwamen wetenschappers tot de conclusie dat ze hoogstwaarschijnlijk stierf aan de langzame vergiftiging die gepaard ging met het constante gebruik van goud.

Dit betekent niet dat het drinken van drankjes met elementen van goud volledig tot het verleden behoort. Bijvoorbeeld Goldschläger-likeur. Deze Zwitserse schnaps verkoopt voor $ 300 per fles en bevat 13 mg 24-karaats goud per liter.

De consumptie van deze drank geeft ons echter geen eeuwige jeugd.

Bekijk de video: Hoe hard waren de Spartanen voor hun kinderen? (Mei 2024).