Wie ziet de wereld in roze

Kijken naar de wereld door een roze bril is het lot van dromers en optimisten. Maar in de dierenwereld is alles niet zoals mensen vroeger zagen. Dankzij wetenschappers kunnen we ons voorstellen hoe verschillende vertegenwoordigers van de dierenwereld de omliggende ruimte zien. En er zijn bepaalde soorten waarvan het zicht zo is gerangschikt dat ze de wereld daadwerkelijk in roze zien.

Dit is bijvoorbeeld een iconische mus voor iedereen. Leuke vogels zien alles rond in roze tinten: van licht tot paars. De uiteinden van de lichtgevoelige zenuwen in hun netvlies (de zogenaamde kegels) dragen olieachtige geel-rode druppels. Deze kleine druppeltjes fungeren als lichtfilters die groene en blauwe stralen verzwakken en rode stralen overbrengen. Daarom nemen vogels de wereld waar in roze tinten. Tegelijkertijd houden mussen niet van de kleur blauw en maken glanzende voorwerpen ze bang.

Maar honden zien bijvoorbeeld geen verschil tussen rood, groen, geel of oranje. En hun vermogen om de weg over te steken naar het gewenste verkeerslicht is helemaal niet gerelateerd aan het vermogen om kleuren te onderscheiden. Het is alleen dat ze erg slim zijn en zich richten op hoe de volgorde van verkeerssignalen verandert, evenals op de acties van mensen in de buurt. Onze andere huisdieren, katten, onderscheiden alleen tinten grijs, groen en blauw, deels paars en geel.

Maar volgens wetenschappers zijn de meeste zoogdieren over het algemeen niet in staat om kleuren te onderscheiden, ze zien de wereld in tinten van dezelfde kleur. En zelfs de stieren zien de rode doek niet.

Onderzoekers hebben ontdekt dat dieren in de regel een kleurenzicht hebben, dat zelf een heldere en gevarieerde kleur heeft. Maar de eigenaren van een strak ogend uiterlijk zien de wereld in tinten van dezelfde kleur en worden achromaten genoemd. Er zijn dieren die wat geluk hebben, ze onderscheiden twee kleuren.

Maar er zijn speciale gelukkigen, voor wie de wereld in al zijn pracht verschijnt, en zelfs meer dan voor mensen. De meeste vogels hebben bijvoorbeeld vier receptoren, dat wil zeggen dat ze tetrachromaten zijn; naast de traditionele drie hebben ze een extra ultraviolette kegel. En de duiven hebben zelfs nog een extra pigment, het zijn pentachromaten. En het is moeilijk om je zelfs voor te stellen hoe mooi ze de wereld om hen heen waarnemen. Misschien is dit zelfs leuker dan de wereld in roze te zien.