Berg van idolen Manpupuner: hoe de heilige Mansi-bergen verschenen in de Komi-republiek

Op het grondgebied van de Komi-republiek is er een plek adembenemend in zijn schoonheid - het Manpupuner-plateau met geweldige kliffen. De gigantische stenen pilaren aanbeden door de oude Mansi fascineren en verrassen alle reizigers die het geluk hadden om naar deze beschermde plaatsen te komen.

Het geologische natuurmonument Manpupuner bevindt zich op het grondgebied van het Pechora-Ilychsky-reservaat, in de Noordelijke Oeral en is een van de zeven wonderen van Rusland, die werden bepaald door een populaire stemming. Het monument bestaat uit 7 stenen overblijfselen (pilaren van verwering) die dicht bij elkaar liggen. De hoogte van de rotsen is van 30 tot 42 meter. Er zijn andere verweringspijlers in deze regio, maar ze zijn niet zo grootschalig en verspreid in de omgeving.

Een van de inheemse volkeren die in dit deel van de Komi-republiek wonen, is Mansi. Voor hen is Manpupuner een heilige plaats en wordt het vanuit de Mansi-taal vertaald als 'de kleine berg van idolen'. Veel berglegendes en overtuigingen worden geassocieerd met deze berg. Een van hen zegt dat bizarre rotsen slechte reuzestrijders zijn die het prachtige doel nastreefden en door haar broer Pigrychun werden omgezet in stenen idolen.

Maar de mysterieuze vorming van zulke ongewone rotsen is vanuit wetenschappelijk oogpunt behoorlijk verklaarbaar. Vele miljoenen jaren geleden was er een ononderbroken bergketen in dit gebied. De verweringskolommen waren samengesteld uit solide sericiet-kwartsietschistes, terwijl de rotsen eromheen lichter van mechanische samenstelling waren en onderworpen aan erosieprocessen. Regenwater, temperatuurveranderingen en sterke winden leidden tot het feit dat de omringende rotsen instortten en er leisteengebieden bleven.

Verschillende ecoroutes zijn aangelegd op het grondgebied van het Pechoro-Ilychsky-reservaat, waaronder op het plateau van Manpupuner. In de zomer duurt het pad naar het plateau 5 dagen en omvat het water, auto en voetsecties, en in de winter zijn tochten op sneeuwscooters mogelijk. Berg van idolen laat niemand onverschillig. Iemand die naar bizarre rotsen kijkt, ziet afbeeldingen van dieren of sprookjesfiguren, in de verbeelding van anderen, natuurkrachten of de geesten van oude volkeren die in dit gebied leven. En in de winter, bedekt met een laag sneeuw en rijp, zien de weerszuilen er nog mysterieuzer uit.