Hoe kunnen de Zuid-Koreanen zich ontspannen, die het meest ter wereld werken en nergens naartoe gaan

Zuid-Korea is tegenwoordig een van de meest welvarende, economisch stabiele en ontwikkelde landen ter wereld. Maar zo'n 60 jaar geleden konden lokale bewoners alleen maar dromen van zo'n succes en levensstandaard. Natuurlijk heeft de opkomst van deze staat veel componenten, het is moeilijk om een korte formule te kiezen die Korea hielp bij het bereiken van het zogenaamde economische wonder. Maar een van de belangrijkste factoren was ongetwijfeld de onwerkelijke, bovenmenselijke handicap van de Koreanen.

De ijverigheid van de bevolking van Zuid-Korea is zo verbazingwekkend dat het overgroeit met legendes en werkschema's verbazen de verbeelding en, helaas, de gezondheid van veel lokale bewoners bederven. Ze werken zo hard en intensief dat het nu een staatsbreed probleem wordt waarover de overheid zich afvraagt. De situatie met chronische verwerking heeft er ook toe geleid dat de meeste Zuid-Koreanen die op vakantie gaan, niet eens buiten de stad reizen waar ze wonen.

Sangyu Kim - een fotograaf die geïnteresseerd raakte in dit fenomeen "reizen naar het buitenland" van landgenoten, maakte een klein maar zeer gedenkwaardig en welsprekend fotoproject genaamd "Best Days". Daarin laat hij zien hoe de inwoners van Zuid-Korea, die hun grenzen niet verlaten en voortdurend klaar staan om aan hun werkzaamheden te beginnen, rusten.