Krim. Abnormaal maar feit

U kunt online lezen over typische toeristische plaatsen, vragen stellen aan mensen die afgelopen zomer uitrusten op de South Bank, of gewoon een reisbureau bellen. Wat echt gaaf is, is plaatsen bezoeken met een donker verleden en een beetje griezelig heden. En er zijn er zoveel op de Krim.

Ik kan niet met trots zeggen dat ik erin geslaagd ben de geest van een Scythian of een Engelse officier te ontmoeten die stierf tijdens de Krimoorlog, maar ik hoorde over dit soort verhalen. Enorme zeeslangen, UFO's over de bergen en zelfs kennis met geesten. Alle geruchten circuleren hier.

Mangup Boerenkool

Dit is een grotstad in de buurt van Sevastopol. Het werd gebouwd in de tijd van Byzantium om de noordelijke grenzen van het schiereiland te beschermen. Maar ik zal niet de geschiedenis ingaan, maar ik zal je vertellen over de geest van de 'Mangup-jongen'. Archeologen en toeristen kijken vaak naar zijn figuur bovenaan en horen huilen. Ze zeggen dat het moeilijk is om van hem weg te kijken en dat je naar de klif wilt gaan.

Volgens de legende vielen de Turken in de verre 1475 Mangup aan. De jonge zoon van Prins Alexander wist dat sultans van gevangenen zoals hij gewoonlijk in het hoofdpaleis van Seral gegijzeld werden en zich met geweld bekeerd tot de islam, dus wierp hij zich van een klif in de afgrond. Sindsdien verdrijft de geest van een jongen vreemden uit zijn geboorteland.

In oktober 1960 gingen drie mannen de ruïnes van een oude stad bekijken. Ze hadden niet bepaald geluk met het weer: het begon te regenen en de wind nam toe. Ze zetten de tent op en stonden op het punt om te slapen, toen plotseling van verre een kreet werd gehoord van kinderen. Alsof een zevenjarig kind in zijn stem brulde. Een van de jongens ging kijken wat daar gebeurde, maar keerde nooit terug naar het kamp. Een paar dagen later ontdekten de plaatselijke bewoners in het dorp Zalesnoye (district Bakhchisaray) een tent waarin een jongeman met grijs haar zat en herhaalde: "Hij huilt, hij huilt altijd!"

Bovendien verdwenen in de herfst van 1966 twee toeristen op Mangup. Drie dagen later werden beide levend teruggevonden. Een - 4 kilometer van Mangup, in de buurt van het dorp Ternovka, de andere - buiten het dorp Kuybyshevo (5,5 km van Mangup). Beiden herinneren het zich niet en kunnen niet uitleggen hoe ze terecht zijn gekomen.

In de afgelopen jaren is het huilen van kinderen vermoedelijk gestopt. Ze zeggen dat dit komt door het kind dat 5 jaar geleden op Mangup werd geboren. Volgens de legende kwam de ziel van de "Mangup" -jongen bij hem binnen ... Nou, tin.

Cape Meganom

De cape ligt in het zuidoosten van de Krim, tussen Feodosiya en Sudak. En dit is echt een abnormale plek. Zelfs de oude Grieken zeiden dat er een ingang is naar het koninkrijk van de doden. Er wordt aangenomen dat het op Meganom was dat Odysseus de eenogige cycloop ontmoette en, door de ondergrondse grotten van Kara-Dag, die zichtbaar zijn bij eb, afdaalde in dit koninkrijk van Hades.

De cape wordt ook wel buitenaards parkeren genoemd. Het gerucht gaat dat het Sovjet-leger erin geslaagd is een plaat met buitenaardse wezens neer te halen. Ooggetuigen vonden een deel van het vliegtuig, bestaande uit onbekend metaal. Het fragment werd helaas in beslag genomen door de KGB. En over het algemeen was Megan tot voor kort een gesloten gebied voor toeristen.

Yeni-Sala

Het grottenstelsel Yeni-Sala bevindt zich in het dorp Perevalnoye en werd per ongeluk ontdekt door twee tieners in 1965. Ze zeggen dat in de ondergrondse gangen de oude Tauri's offers brachten. Daar vonden archeologen veel dierenbotten. In het midden van de onderste hal stond ooit een stalagmiet met een berggeitschedel, helaas vernietigd door vandalen.

Gidsen waarschuwen dat je in de kerker geesten kunt ontmoeten. De lokale bevolking op zijn beurt raadt helemaal niet aan om naar beneden te gaan, omdat de wezens die in de grotten leven hongerig zijn (en fluisteren "Kom naar mij, mijn charme", hun dunne armen uitstrekken of niet dunne).

Karadag

De slapende vulkaan Kara-Dag staat bekend om het zeeleven, dat aan zijn voet leeft. Herodotus noemde ook het monster van de Zwarte Zee: "het monster leek op een slang te lijken, maar het was enorm groot, had een manen, een staart, klauwen en klauwen en tanden als een haai, alleen enorm."

In de tijd van Nicholas I was er echt bewijs van het bestaan van een griezelig wezen. Een expeditie van wetenschappers onder leiding van de keizer ontdekte daar een ei van 12 kg. Helaas is er niets bekend over het verdere lot van de vondst. Blijkbaar was iemands ontbijt geldig :)

In het boek "Legend for Adults. Thinking of a Secret Living Alive" van M. Bykova wordt ook vermeld dat het verhaal van Maria Voloshina in 1921 werd gepubliceerd in een plaatselijke Feodosia-krant: een enorm reptiel verscheen in het Kara-Dag-berggebied en werd gestuurd om het vast te leggen compagnie van het Rode Leger. Hoe dit verhaal eindigde, berichtten de kranten niet. Maximiliaan Voloshin stuurde een krantenknipsel over het "reptiel" naar Michail Boelgakov, en het vormde de basis van het verhaal "Fatale eieren".

Ooggetuigen hebben het monster vandaag geobserveerd, dus ik raad je aan om je benen voorzichtig in de zee te bevochtigen!

Ayu-Dag

Bear Mountain wordt met zijn kop ondergedompeld in abnormale energie. Met het begin van de duisternis kun je daar de zeemeerminnen zien die dansen, dansen en liedjes zingen. Sommige toeristen praten over een wild verlangen om weg te rennen van deze plek, om van een klif te springen. Anderen daarentegen praten over plaatsen van macht. Op de top van Ayu-Dag staat een oude heidense tempel in de vorm van een doolhof.

En hier was het niet zonder een UFO. In de jaren 1990 werden een vliegende schotel en drie-meter aliens gezien over de berg.