Klimaatkenmerken: waarom het standbeeld van Christus in Rio meerdere keren per jaar wordt gerestaureerd

Het beroemde standbeeld van Christus de Verlosser, geïnstalleerd in Rio de Janeiro, is niet alleen een kenmerk van de voormalige hoofdstad, maar heel Brazilië. Jezus Christus stijgt met open armen uit boven de stad, alsof hij al zijn inwoners zegent. Elk jaar wordt het majestueuze monument bezocht door meer dan een miljoen toeristen en gelovigen, en in 2007 kwam het standbeeld op de lijst van zeven nieuwe wereldwonderen.

De bouw van het monument begon bijna 100 jaar geleden, in 1922. Het idee van het monument is van de kunstenaar Carlos Oswald, die de vorm van een standbeeld met uitgestrekte armen voorstelde. En de uiteindelijke versie van het standbeeld van Christus, die uiteindelijk werd gerealiseerd, werd ontwikkeld door de beroemde Braziliaanse architect Eitor da Silva Costa.

Aanvankelijk was de bouw van het standbeeld gepland voor het honderdjarig bestaan van Brazilië, dat het land in 1822 verwierf. Maar een dergelijk grootschalig project kon niet in korte tijd worden uitgevoerd, dus het monument werd 9 jaar later geopend.

Het project werd gefinancierd ten koste van de kerk, evenals vrijwillige donaties. Weinig mensen weten het, maar de bouw van het beeld vond plaats in Frankrijk, en niet in Brazilië zelf, omdat het land op dat moment niet over de nodige technologie beschikte. Trouwens, deze functie is enigszins gerelateerd aan Christus de Verlosser met het Amerikaanse Vrijheidsbeeld, dat ook in Frankrijk werd gemaakt. Het standbeeld van Christus is gemaakt van gewapend beton en talchochloriet - een rots die wordt gebruikt voor constructie en decoratieve werken.

Tegen 1931 waren alle delen van het standbeeld klaar en werden getransporteerd naar Brazilië. Toen begon het moeizame proces van het verzamelen van de structuur. De plaats voor het voetstuk werd gekozen bovenop de berg Corcovado, die een hoogte van meer dan 700 meter heeft. Terug in 1884 werd een spoorweg gelegd naar de top van deze berg, waarlangs delen van het standbeeld werden afgeleverd voor latere installatie.

De grootse opening en verlichting van het monument vond plaats op 12 oktober 1931. De hoogte van het standbeeld was 38 meter (samen met een voetstuk) en het gewicht is meer dan 630 ton. Binnen het monument bevinden zich doorgangen en verschillende luiken ontworpen voor technisch werk komen naar de oppervlakte.

Sinds de opening zijn twee grootschalige reconstructies van het monument uitgevoerd: in 1980 en 1990. Maar weinig mensen weten dat het symbool van heel Brazilië regelmatig aan de elementen lijdt en moet worden hersteld. Het feit is dat het standbeeld van Christus de Verlosser, het hoogste punt van de stad, dient als een doelwit voor bliksemafvoeren, die niet ongewoon zijn in een tropisch klimaat. Volgens deskundigen valt er gemiddeld ongeveer 4 blikseminslagen per jaar in het monument. Vaker dan anderen lijden de vingers van het standbeeld van Christus, die soms afbreken. Speciaal voor dergelijke gevallen houdt het katholieke bisdom een voorraad bouwmateriaal aan waaruit het monument is gemaakt.