Mega-faciliteiten van de USSR. Gigantische ondergrondse koelkast

Dit land zal zeker nooit worden verslagen ...

Kun je je een koelkast voorstellen die geschikt is voor 200 voedselwagens? Ja en ondergronds? En niet alleen ondergronds, maar uitgehouwen in de rots ...

Zo'n koelkast bestaat. Waar? Natuurlijk in Rusland.

Bleef een erfenis van een kolos genaamd de USSR.

Ja, toen trifle niet. Als je iets bouwt, dan op gigantische schaal. Zodat iedereen wordt verpest door schaal ...

Weet je waarvoor het is gebouwd? Het was een van de opslagplaatsen van de strategische voorraad producten in de USSR in geval van oorlog. 16.400 ton voedsel ...

Deze gekke koelkast bevindt zich aan de rand van Samara, op een zeer onopvallende plaats. Zonder het te weten, kun je tientallen keren voorbijrijden en geen aandacht besteden aan het ellendige twee verdiepingen tellende gebouw van rode baksteen. En toch is dit niet zo'n eenvoudig gebouw ...

Het bevindt zich aan de voet van Sokolya Gora, die je niet eens een berg kunt noemen ... Hier zie je een vreemde, zeer lange laadbrug, waar tegenwoordig altijd wagons zijn ... Maar magazijnen zijn niet zichtbaar ... Waar is de helling hier voor?

Geschat de lengte van de oprit? De koelkast is echt gigantisch.

Het is interessant dat elke inwoner van de regio Samara hoorde over een unieke ondergrondse koelkast in het Falcon-gebergte. Maar het was voor weinigen gelukkig om er al die jaren van te bestaan. Pas recent zijn enthousiaste jongens erin geslaagd georganiseerde excursies naar deze kerkers te organiseren en in principe kan nu iedereen hier komen. Dit ondanks het feit dat de koelkast operationeel blijft, hoewel de strategische voorraad van het land hier niet langer wordt opgeslagen.

Aanvankelijk waren dit de mijnen, waar steenslag, puin en dolomietmeel werden gedolven. Ze werden gebouwd door gevangenen in de late jaren 1930. In 1939 werd de kalksteenmijnbouw in ondergrondse mijnen voltooid en werd er een visproductenmagazijn uitgerust. De vis ging de gevangenen voeden die tijdens de oorlogsjaren aan de bouw van industriële en andere faciliteiten in de reservekapitaal, Kuybyshev, werkten. Na de oorlog werd in gigantische toevoegingen besloten om een geheime opslag van munitie te regelen, die vanuit het hele land hierheen werd gebracht. Ik weet niet welke slimme kop deze beslissing heeft genomen, maar de schelpen werden hier net zo snel uit verwijderd als ze werden binnengebracht - schelpen vertoonden onmiddellijk tekenen van corrosie vanwege de verhoogde luchtvochtigheid inherent aan deze kerkers. In 1958 werden de gegraven tunnels bij besluit van de Raad van Nationale Economie overgebracht naar Rosmyasrybtorg en werd koelapparatuur in afzonderlijke hallen geïnstalleerd.

De totale capaciteit van alle hallen en gangen was 16.400 ton (200 wagons)! Vis, conserven en vleeswaren werden hierheen gebracht vanuit de hele Sovjetunie. Dus ontstond het staatsbedrijf Samara Koelinstallatie nr. 2 - een van de oudste distributiekoelkasten op het grondgebied van de voormalige USSR. De producten hier werden strikt volgens GOST opgeslagen en dichter bij de vervaldatum werden ze verdeeld onder winkelketens, waardoor de vrijgekomen ruimte werd gevuld met nieuwe.

De laatste partij Sovjet-producten - 300 ton boter - werd hier in 1992 weggehaald, waarna de onderneming vrijwel niet langer functioneerde als een strategisch pakhuis van de staat. In 1997, met de komst van privatisering, werd het omgedoopt in PBSC Kholod. Om in die moeilijke tijden te overleven, begonnen ze hier met de productie - ze maakten ijs, een rokerij en een bakkerij werkte. Maar zelfs die onderneming ging failliet.

Nu blijft de koelkast werken, hoewel slechts een deel van zijn toevoegingen wordt gebruikt (slechts 20% van de ondergrondse gebieden wordt daadwerkelijk gekoeld). Verschillende particuliere bedrijven, intermediaire ondernemingen en sommige winkelketens slaan hier voedselproducten op.

Moderne koelapparatuur werkt op freon.

Het dient afsluitbare kamers waarin een temperatuur van -26 ° C wordt aangehouden.

Het meest interessante aan deze plek zijn natuurlijk de verlaten advertenties. Er zijn hier ongelooflijk veel en het is waardeloos om er zelf in te verdwalen.

Links zijn de kolommen overgebleven uit de tijd van de steengroeve, en rechts is de muur, later gebouwd en die de gekoelde kamer omsluit.

Deze toevoeging grenst aan een van de gekoelde kamers. Hierdoor is de aditwand bedekt met een dikke laag ijs en zijn de vervallen boomstammen onder water alsof ze worden bevroren met bevroren schuim.

Hier doden is spugen.

Ik hou van zulke plaatsen!

We gaan naar de galerijen waar ooit die verroeste schelpen waren opgeslagen.

Dit is een transportitem, uitgerust tijdens de oprichting van artillerie-magazijnen hier in 1950.

Onderweg zijn er nissen verstopt met oude vaten van boven naar beneden.

In deze vaten werd gezouten vis opgeslagen, die werd opgenomen in het dieet van gevangenen Samaralag en Bezyanlag. Tijdens de oorlog werd Kuybyshev de reservekapitaal van de USSR, en daarom waren veel arbeiders nodig op tal van bouwplaatsen.

Verdere toevoegingen worden interessanter.

Een van de cellen waarin de schelpen korte tijd werden bewaard.

Nu zijn ze leeg, maar niet verlaten.

En dit is een van de kamers waarin de strategische voorraad producten is opgeslagen. Het is nu geldig en indien nodig kunnen benodigdheden hier zelfs vandaag worden gebracht.

Door deze pijpen circuleerde ... gekoelde pekel!

Van 1962 tot 1990 werd boter in deze kamer opgeslagen. Nu is de ingang zo bevroren dat er maar één blad opengaat.

Binnen - het koninkrijk van permafrost.

permafrost)

Gedurende de lange jaren dat de koelkast in bedrijf was, waren de wanden van de berg diep bevroren door 10 meter, en enorme ijskristallen groeiden op de bogen.

Op sommige plaatsen zijn er zelfs ijsstalagmieten.

En deze platen verschenen niet voor niets op camera's.

Eens, tijdens de jaren van werking van de koelkast, was een van de arbeiders aan het einde van de dienst per ongeluk opgesloten in een kamer met een temperatuur van -18 graden. Dit verhaal eindigde gelukkig, de arbeider overleefde alleen omdat hij de hele nacht warm bleef door zware vleeskarkassen te slepen.

Toen de camera 's morgens werd geopend, was hij praktisch uitgeput door een dienst van 12 uur voor het verplaatsen van karkassen. Maar levend ...