Een crabeater-zeehond die geen krabben eet en geweldige tanden heeft

Zeehonden hebben, naast het NIET eten van krabben, een zeer interessante functie. Ze hebben geweldige tanden die eruit zien als een echt kunstwerk. Maar de natuur beloonde hen met zulke kaken helemaal niet voor schoonheid, maar om te overleven.

Zeehonden leven in de kustwateren van Antarctica en hun leven is onlosmakelijk verbonden met stuifijs. In de zomer, wanneer het ijs zich terugtrekt in het zuiden, trekken zeehonden naar de kust van Antarctica, en in de winter, integendeel, trekken ze zich terug naar het noorden. Ze leven in grote kolonies, waarvan het aantal enkele duizenden individuen bereikt. Vrouwtjes van deze soort zijn groter dan mannetjes, die zelden voorkomt in de wereld van dieren in het wild.

Vreemd genoeg, maar de crabeater-zeehond voedt zich niet met krabben, en de soort kreeg zijn botanische naam door de fout van iemand anders. Het belangrijkste voedsel van deze soort is Antarctische krill, schaaldieren die 4-6 centimeter lang worden en een van de meest talrijke soorten op de planeet zijn. Ondanks het feit dat crabeater-zeehonden nog meer vissoorten eten, is hun aandeel in het dieet onbeduidend en krill is nog steeds het hoofdgerecht van deze vertegenwoordiger van deze zeehonden. De relatie tussen deze twee soorten is zo sterk dat de habitat van het roofdier en de prooi bijna volledig samenvalt: waar er Antarctische krill is, zal een crabeater-zeehond verschijnen.

Maar het meest verbazingwekkende is dat een lang, zeer gespecialiseerd dieet leidde tot de transformatie van de tanden van de crabeater-afdichting, of liever de laterale (buccale) tanden. Deze tanden zijn helemaal niet solide, net als veel andere roofzuchtige soorten, maar hebben een eigenaardige structuur, bij uitstek geschikt voor het voeden met Atlantische krill. Hun vorm is zodanig dat wanneer de kaken gesloten zijn, de bovenste en onderste rij tanden een soort zeef vormen: een zeehond slikt water met krill en filtert het, waardoor voedsel voor zichzelf wordt geëxtraheerd.

Atlantische krill is heel gebruikelijk in Antarctische wateren, en daarna heeft de crabeater-zeehond het hoogste aantal van alle zeehonden, die volgens verschillende schattingen varieert van 7 tot 14 miljoen individuen. En terwijl Atlantische krill floreert in het koude water van Antarctica, is de crabeater-zeehond met zijn verbluffende tanden altijd gegarandeerd te voeden.