Hoe een gewone baviaan Jack begon te werken op het spoor en directe treinen

In zuidelijk Afrika komen berenbavianen veel voor - grote primaten uit de apenfamilie, die zich onderscheiden door een vrij actieve socialisatie. Deze dieren communiceren goed met elkaar en bij de communicatie wordt alles gebruikt: grimassen, geschreeuw, lichamelijk contact. Bavianen zijn zo slim dat bijvoorbeeld mensen die voor de kust wonen de vis bij eb komen vangen. Eens in de twee weken, net op die dag, die het sterkste eb is, komen de apen naar de zee en verzamelen ze weekdieren. Dit is echter niet de grootste prestatie van deze primaten: een van hen werkte als seinen op het spoor.

James de trui wijd

In Zuid-Afrika ligt de stad Eitenhache. Vandaag staat het bekend om het produceren van auto's hier: de Volkswagen-fabriek bevindt zich in de stad. Maar aan het einde van de 19e eeuw, zelfs toen, kreeg het stadje bekendheid om een andere reden: een echte aap werkte op het treinstation.

En het verhaal begon met de bewaker James Edwin Wyde, die op het spoor werkte. James 'favoriete amusement was om tussen de auto's van een rijdende trein te springen, voor dit vermaak noemden zijn vrienden hem zelfs "jumper". Dergelijke games zijn echter erg gevaarlijk, wat ooit werd bevestigd: James stapte onder de trein.

Ze slaagden erin hem eruit te trekken, maar zijn benen raakten nog steeds gewond. Na een lange behandeling keerde Wyde desondanks terug naar het station: hij bouwde twee prothesen voor zichzelf en leerde erop te lopen, waaruit bleek dat hij nog steeds nuttig kon zijn. Als gevolg hiervan besloot het spoorwegleiderschap hem te verlaten: dus werd James een seiner.

Hoe James Jack ontmoette

Jack rolt James op een kar

Op een dag ging James naar de markt en zag een ongewoon beeld: een aap duwde een kar waarin ossen werden ingezet. De man was zo verbaasd over wat hij zag dat hij besloot zo'n slimme vriend te worden. Hij kocht een baviaan, bracht hem naar huis en noemde hem Jack. Jack was erg in staat om te leren: hij leerde hoe hij water naar zijn meester kon brengen, het vuilnis buiten kon zetten en zelfs de vloer kon vegen. Al snel leerde Wade de baviaan de kar waarin hij zat te duwen: zo begonnen James en Jack samen te werken.

Persoonlijke assistent

Toen de trein het station naderde, gaf de bestuurder een paar piepjes: de hoeveelheid betekende welke route hij nodig had. Wyde had als taak om van spoor te wisselen. Jack was zo slim dat hij ook de hefboom begon te verschuiven. En hij deed het vakkundig: al snel lukte het de baviaan alleen, zonder het advies van de eigenaar en zelfs zonder enig toezicht. Dat wil zeggen, de aap luisterde naar de piepjes en regisseerde de beweging van de hele structuur zelf!

20 cent per dag en een halve fles bier per week

Al snel bereikten geruchten over een ongewone werknemer de lokale autoriteiten. Ze zeggen dat een van de passagiers Jack door het raam zag en zo geschrokken was dat ze bij de administratie klaagde. Het management begon de stationmedewerkers echter niet te straffen, maar vond de situatie juist heel grappig. Ze besloten Jack te controleren en waren helemaal opgetogen: de baviaan volgde alle instructies correct op. Als gevolg daarvan was het primaat zo onder de indruk van het leiderschap dat ze besloten hem in de staat te brengen en hem zelfs een salaris toe te kennen. Jack begon twintig cent per dag te krijgen en een keer per week moest hij worden aangemoedigd - een halve fles bier. Pavian werkte negen jaar in Eitenhach tot hij stierf aan tuberculose. Ze zeggen dat hij zich nooit vergiste.