De magie van het mysterieuze eiland Sumatra

We dwaalden rond Sumatra zonder een duidelijk plan, op het principe van "waar de ogen kijken." En er was iets om naar te kijken ...

We reden ook met dezelfde Think en brachten vervolgens een aantal dagen door in Bukittingi met een lokale hulpsheriff die ons een vrij dak boven ons hoofd gaf.

En toen kwamen we aan bij Lake Maninjao en ... hingen.

Deze plaats leek me een paradijs.

Ik heb lange tijd niet zo'n harmonie met de natuur gevoeld. Welnu, ik (als persoon met een camera) wilde dit natuurlijk allemaal vastleggen en met mijn lezers delen.

Een aantal dagen dwaalde ik langs de oevers, beklom bergen, keek naar kleine dorpjes en overal - magie!

Het lokale leven is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met het meer, ze leven voor hen - ze vangen en kweken vis, mosselen.

Wat geweldig is, ik heb hier nog nooit het geluid van een buitenboordmotor gezien of gehoord. Vissers geven de voorkeur aan lange uitgeholde houten boten.

De velden rond het meer gaan soepel over in pittoreske terrassen op de hellingen van de bergen en in grote vijvers vol vis. Smalle paden tussen vijvers laten soms maar één persoon over.

Buffels met mooie schuine ogen zwerven over de oevers.

En ik fotografeerde ook veel lokale bewoners. Ze waren verrassend genoeg zelfgenoegzaam, geen bezwaar, alleen een vriendelijke glimlach, een welkom gebaar en vaak een uitnodiging voor het huis.