Hoe het Noordpoolmeer de oceaan werd

In het Eoceen-tijdperk (van ongeveer 56 tot 34 miljoen jaar geleden) was de Noordelijke IJszee helemaal geen oceaan, maar een enorm zoet meer. Een grote bergketen tussen Groenland en Schotland beschermde hem tegen de zoute wateren van de Atlantische Oceaan. Deze bergrug zonk geleidelijk, waardoor een "zout pad" in het meer werd geopend. Onlangs konden wetenschappers precies simuleren hoe dit gebeurde.

Ocean Pie

Met behulp van het klimaatmodel, specialisten van het Institute of Polar and Marine Research. Alfred Wegener zag het effect op het klimaat van de onderdompeling van de bergkam in het water. In hun simulaties doken ze 200 meter - in werkelijkheid duurde dit proces miljoenen jaren.

Voordat we verder gaan met hun ontdekking, is het de moeite waard om een ​​beetje te praten over de kenmerken van de Noordelijke IJszee. Hij ontvangt nog steeds een tiende van al het zoete water dat rivieren voeren in alle oceanen van de aarde. Dit lichtere water en zware zoute wateren van de Atlantische Oceaan vormen een soort "layer cake", waarin stromen uit de Atlantische Oceaan hieronder verschijnen. Aldus bevindt een gemengde laag zout en zoet water zich op een diepte van ongeveer 50 m.

Hetzelfde niveau werd gehandhaafd in het Eoceen. En toen de nok in het klimaatmodel precies op deze diepte dook, merkten wetenschappers de grootste veranderingen op in de aard van de circulatie en de kenmerken van de Noordelijke IJszee. De nok leek de demper voor het Atlantische water te openen en stroomde in het toen nog frisse meer. Deze oceaanpassage heeft een enorme impact gehad op het hele wereldklimaat.

Verdronken utopie

De veronderstelling dat het Noordpoolgebied ooit geïsoleerd was van andere oceaanwateren, werd in 2004 bevestigd. Vervolgens werden tijdens de uitvoering van een internationaal project voor het boren nabij de Noordpool op grote diepte fossielen van zoetwateralgen ontdekt.

Het idee dat een overstroomd continent, de zogenaamde "Arctida" zich in de Noordelijke IJszee bevindt, heeft liefhebbers van geheimen en theorieën over oude beschavingen al lang gefascineerd. Sommige van deze onderzoekers zijn er bijvoorbeeld zeker van dat de legendarische Hyperborea hier ooit was gevestigd. De oude Grieken geloofden dat dit noordelijke land wordt bewoond door mensen die bijzonder gelukkig zijn en geliefd bij de goden.

Natuurlijk trekt de Groenland-Schotse bergrug niet op een volwaardig vasteland. Nu bevindt het zich bijna allemaal op een diepte van 500 meter en bestaat bijna volledig uit vulkanisch basalt. Het enige deel dat aan de oppervlakte overblijft, staat ons bekend als IJsland.

Nou, een behoorlijk noordelijke utopie!