Stone River: tragedie in Arshan

Die nacht daalden vier modderstromen meteen uit de bergen naar het dorp. De eerste stenen stroom stopte op tweehonderd meter van het park-resort van Arshan. Als hij nog steeds tweehonderd meter had bewogen, zou hij de rompen hebben aangeraakt, en water met zand, kleine stenen en fragmenten van bomen zou het grondgebied van het park en de straten van het dorp zijn binnengestroomd.

De stroom was zeer krachtig, diepe sloten vormden zich op straat. Zand bracht tuinen en kelders met huizen. Als gevolg van de noodsituatie waren alle wegen wazig, werden bruggen vernietigd, konden 19 huizen niet worden hersteld en werden in totaal 202 gebouwen beschadigd, raakten 8 mensen gewond van verschillende ernst.

Nog twee beekjes verlieten naburige blokken, sloten zich toen aan bij de uitlopers en gingen naar het pension Sagaan Dali.

De vierde kwam ten oosten van het dorp Arshan, langs de vallei van de Artemyev, en stopte in het bos. Hij is te zien op weg naar Arshan.
Toen kwamen in 2014 verschillende natuurlijke factoren samen, die uiteindelijk tot ernstige schade leidden. Het is al bekend dat op 27 juni zich een lokaal sfeervol front vormde boven het dorp Arshan en de aangrenzende Tunkinsky Goltsy. Het verspreidde zich over een relatief klein grondgebied, dit zijn berghellingen langs de linkeroever van de Kyngargi-rivier, evenals de linker zijrivier.

De wolken barsten los in een krachtige regenval van vele uren die het compacte territorium overspoelde. Dit leidde tot een overloop van zijrivieren en vervolgens van Kyngargi zelf. Het sterk stijgende water overspoelde de gebouwen in Arshan, gelegen aan de kust, en beschadigde ook wandelpaden naar de beroemde riviercascade van watervallen. Maar dit was niet het slechtste resultaat van zware regen. Dus een soortgelijke overstroming omvatte de omgeving van de Tunkinsky-vallei in 1971. Dan was er ook ernstige schade. Maar gelukkig waren er geen slachtoffers.

Deze keer stapelde zich een enorme massa water op in de bodem van de gletsjerauto's van de Tunkinsky Goltsy, die morene afzettingen in gang zetten, waarvan de leeftijd wordt geschat op ongeveer 10-12 duizend jaar. De afzettingen zijn hier sinds de ijstijd bewaard gebleven en vormden op een moment dat de gletsjers in de Tunkinsky Goltsy smolten en de permafrost, zich terugtrekkend uit het Baikal-gebied als geheel, bevroren gronden op een hoogte van tweeduizend meter liet liggen.

Gevaarlijke afzettingen werden voorlopig uit de lucht gehaald. Zware regenval in de nacht van 28 juni werd echter de belangrijkste reden en de belangrijkste drijvende kracht achter de vorming van modderstroom, die het oostelijke deel van Arshan trof. Het was een eenmalige uitwerping van gesteente die zich in de loop der eeuwen had verzameld.

Alle opgehoopte rots in de straf onder de druk van water rende de helling af. Tijdens een algemene inspectie van de modderstroomlocaties werden twee voertuigen geteld, waarvan een enkele modderstroom werd gevormd, die vervolgens naar een lichte helling naar Arshan ging. Onderweg passeerde een ongecontroleerde moddersteenstroom door het bos, met daarin de afgebroken eeuwenoude pijnbomen. En al deze massa modder, slib, water, stenen en boomstammen kwam naar de rand van het dorp en bracht de bewoners veel problemen.

Volgens ruwe schattingen kwam er als gevolg van de modderstroom uit de auto's tot een miljoen kubieke meter materiaal vrij. Dit is modder, slib, stenen en een grote hoeveelheid water. De rotsblokken van degenen die konden vinden en meten bereikten drie meter doorsnede. De stroom bewoog met een snelheid van 5 tot 10 meter per seconde. Tegen de tijd dat het dorp werd betreden, bereikte de breedte van de beek 500 - 600 meter en was de capaciteit 4 - 4,5 meter.

Op de vlakte verloor de stenen stroom geleidelijk snelheid, waardoor water en vuil eronder vandaan werden geperst. Het ontbreken van een water "motor" leidde tot een vertraging, en vervolgens een stop van de dodelijke modderstroom. Als resultaat werd een uitgebreide zogenaamde "modderstroomdeken" gevormd, die een aanzienlijk gebied besloeg. De modderstroom die verder de helling af liep, bracht aangrenzende bosmassa's met slib en verspreidde zich met een laag van 10-50 centimeter slib en modder in de privébinnenplaatsen van het dorp.

Drie jaar zijn verstreken sinds de catastrofe, het dorp sluit zijn wonden, het Kyngargi-kanaal is opgeruimd, de orde is hersteld en de Stone River is een van de toeristische plaatsen geworden om te bezoeken.

We staan op een dijk van meerdere meters en de wonden van vliegende stenen aan de bomen stijgen nog hoger.

Toeristen ondertekenen stenen, bouwen beide, het voordeel van veel materiaal.

Lada, Sonya, Kriska waren hier.

Pension "Sagaan-Dali".

Daarnaast kan men zich de schaal en kracht van een stenen rivier voorstellen.

Water, modder en stenen blokkeerden het gebouw tot het niveau van de tweede verdieping, mensen werden geëvacueerd.

Blijkbaar is het dorp hier al verzwakt, gestopt, anders zou de stenen doos niet hebben gestaan.

Het territorium van het resort is schoongemaakt, maar is niet hersteld.

Je kunt nog steeds grote rotsblokken zien en alleen worden verrast door wat er is gebeurd zonder grote slachtoffers.

In een ander deel van het dorp Arshan herinnert alleen het kanaal van de Kyngargi-rivier aan het verschrikkelijke. Interessant is dat deze meisjes weten wat er is gebeurd, of is het belangrijk voor hen?

De bergen zijn sterk en gevaarlijk, de mens is niets voor hen. En tegelijkertijd erg kwetsbaar. Absoluut, je kunt niet zeggen wat de ramp heeft veroorzaakt, het is een van de oorzaken geworden. Er zijn nog verschillende versies, bijvoorbeeld overstroming van een bergmeer, samenzweringstheologie of zelfs het ministerie van Cultuur van de republiek: ja, ze hebben een concert gegeven, zeiden ze, de geesten hielden er niet van.