Tak van Mordor. Lava Fields van Tolbachik

Kamchatka is niet alleen kosmische landschappen, maar ook een unieke kans om erachter te komen hoe Mordor eruit ziet. Het donkerste fantasieland waar de schurk Sauron hanteert. Er waren trouwens veel grappen over de ring) De lavavelden van Tolbachik zijn een enorme (zonder overdrijving) rivier van bevroren lava. Het was absoluut wild om te beseffen dat dit alles slechts enkele jaren bestond. En een stuk steen in zijn hand een paar jaar geleden maakte deel uit van kokende lava. Het geeft een geweldige schok aan de verbeelding. Om een of andere reden achtervolgde dit feit me. Gewoonlijk gewend op plaatsen waar alles al lang bekend is, worden de paden betreden, worden duizenden selfies gefilmd. En hier is alles nieuw, nog in leven. Ik weet niet of je me zult begrijpen, maar het is heel cool!

Ondanks de ernst van het 80ste niveau, is er leven tussen de vulkanische hellingen. Een stel volledig tamme eurogies, afpersend om te verslinden. Deze knappe man kroop in een gat met een buik vol noten.

We waren op weg naar de lavastroom als gevolg van de uitbarsting van Flat Tolbachik in 2012. Verdomd jaloers op degenen die dit onwerkelijke evenement hebben weten te vangen. Maar zelfs na de uitbarsting is er iets om naar te kijken en te schieten. Dit wordt waarschijnlijk mijn favoriete bericht uit Kamchatka - gelukkig met de sfeer, goed dramatisch licht en sombere wolken. Alles wat nodig is)

Het is gemakkelijk voor te stellen dat al deze massa slechts een ogenblik bevroor, en spoedig zal het weer tot leven komen - het zal ingraven en naar beneden stromen. De massa bevroren beelden is duizelingwekkend - chaos, een hoop vormen ...

Dergelijke toestromen waren vooral indrukwekkend. De vrouw zei meteen: olifantenhuid. Op plaatsen lijkt het echt erg op elkaar. Maar ik heb alleen snoepverenigingen - zoals een bevroren nougat.

Onder de buitenste laag was verborgen "vulling", zelfs de instroom. Alsof al deze massa in een oogwenk bewoog en bevroor, voor altijd de beweging fixerend.

Ik werd langzaam gek van deze landschappen en bleef gek op de ontspanknop drukken.

De ongelooflijke schoonheid van gestolde lava. Een paar van dergelijke stukken vloog mee naar huis) en wacht op verzending door familieleden)

Boven de lavarivier begonnen hete plekken over te komen. Op een koel genoeg dag was het leuk om daar op te warmen)

Het landschap herinnerde niet meer aan de aarde, er was een overgang naar Midden-aarde. Verrassend waren er veel felle kleuren - van de groene velden van mos en eindigend met de rode uitlaten van een soort vulkanisch gesteente.

Er zijn verschillende diepe grotten in de lavastroom, waar tot voor kort lava stroomde. In een van de grotten kun je meestal een hamam regelen)

Op plaatsen was er een rook - fumarolen stegen. Niet zo actief als in Mutnovsky, maar voor het eerst maakte het een sterke indruk!

Aarde tot het begin der tijden - zoals tijdens de vorming van het moderne uiterlijk van de planeet. Hoewel documentaires schieten over het verleden van de aarde)