Kaunas-forten - de slechtste plaats in Litouwen

Weinig mensen weten dat de Litouwse Kaunas een echte versterkte stad is, omringd door verschillende verdedigingslinies en meer dan 10 krachtige forten gebouwd door het Russische leger van 1879 tot 1915 om te verdedigen tegen Duitsland. Dit meesterwerk van vestingwerken zou een serieus centrum van toerisme kunnen worden, zo niet vanwege het sombere detail van zijn geschiedenis: tijdens de oorlog veranderden de Duitsers een deel van de forten in de plaatsen van slachtingen van joden en Polen van juni tot juli 1941. Alleen al in de zevende en negende forten van Kaunas werden meer dan 50 duizend mensen gedood. De moorden gingen gepaard met absoluut wild sadisme met gutsende ogen, het afsnijden van ledematen, het verwijderen van ongeboren kinderen uit de maag van zwangere vrouwen. Ik zeg eigenlijk dat het moeilijk is om deze forten uitsluitend als een monument van militaire architectuur te zien, de aura is hier erg somber en verrot. Van opzij is er een absoluut pastoraal landschap van slaapplaatsen en groen gras.

De Duitsers moedigden de lokale bevolking actief aan om deel te nemen aan overvallen en moorden, daarom begon onmiddellijk na de verovering van Kaunas op 23 juni 1941 de etnische zuivering, die werd uitgevoerd door de Litouwse partizanen, die eerder actief betrokken waren geweest bij de strijd tegen het Sovjetregime. In de eerste week werden meer dan 3.000 Joden en Polen vermoord door Litouwse "partizanen" in de wijk Vilnjampole van Kaunas, ten noorden van de oude stad achter de brug. Het is ook opvallend dat de Duitsers formele neutraliteit handhaafden en zelfs de hervestiging van lokale Joden in het getto organiseerden om hen te beschermen tegen de Litouwers. Opgemerkt moet worden dat temidden van de actieve participatie van lokale inwoners aan de genocide, het Litouwen is dat een van de eerste plaatsen in Europa bezet in het aantal mensen dat Joden en Polen heeft gered. Honderden Litouwers riskeerden hun eigen leven, verstopten joden in hun huizen of verwijderden ze uit de stad en droegen ze over aan Sovjet-partizanen.

Het getto was natuurlijk geen redding en alle gevangenen van het getto, die vroeger als arbeid werden gebruikt, werden in 1943 gedood. Duizenden mensen werden van het getto van Kaunas naar 7 en 9 forten gedreven, en hier dreef ze hen in een greppel en schoten ze neer.

Het negende fort onder de Duitsers werd gebruikt als een gevangenis, maar was druk. In de herfst van 1943 werden de lichamen van slachtoffers bedekt met kalk en vervolgens verbrand om het bewijs van massamoorden te vernietigen. Om dit te doen, was het eerst nodig om de massagraven op te graven en de ontbonden lijken te verwijderen - ongeveer 12 duizend mensen. De directe uitvoering van de operatie dwong 34 gevangenen die probeerden te ontsnappen uit het getto van Kaunas, evenals 26 Sovjet krijgsgevangenen en vier Russische vrouwen te verloven.

Gevangenen van het negende fort werden streng bewaakt en werden na het werk in kettingen vastgehouden. Niettemin slaagden er op 24 december 1943 in ongeveer 60 gevangenen te ontsnappen. De ontsnapping werd georganiseerd door de kapitein van het Sovjetleger Veselnitsky, die een van de gevangenen van het negende fort was. Sommigen van hen wisten de stad te verlaten, waar ze zich bij de partizanen aansloten. Zo werden nazi-wreedheden in het negende fort een jaar voor het einde van de oorlog bekend.

Enorme kachels, je raadt het al, niemand verdronk voor de gevangenen. Mensen bevroor in de cellen van de kou, werden ziek van tuberculose, stierven aan hard werken, slechte sanitaire voorzieningen en gebrek aan voedsel. In eenvoudige woorden, de forten bleven niet meer in leven.

Eind 1943 - begin 1944 werd duidelijk dat de dagen van nazi-Duitsland waren geteld. De geallieerden lanceerden luchtaanvallen tegen Königsberg, Klaipeda (Memel), Kaunas en vele andere steden onder Duitse bezetting. Gegraven lijken werden door deze gangen naar een ander deel van de forten gesleurd om te verbranden, ze waren bang dat als dit in de open lucht werd gedaan, ze konden fotograferen wat er vanuit verkenningsvliegtuigen gebeurde.

En dit is het zevende Kaunas-fort, gelegen in de stadsgrenzen. Als het negende fort werd veranderd in een museum voor genocide en slachtingen, werd hier een museum voor militaire geschiedenis en vestingwerken opgericht. Het museum wordt geleid door historicus en lokale historicus Vladimir Orlov, die ik bedank voor de rondleiding en veel interessante informatie over Kaunas-vestingwerken. Het object is perfect bewaard gebleven, restauratiewerk wordt actief gepromoot en een bezoek hier is erg interessant.

Net als alle andere Kaunas-forten werd de zevende ook nooit gebruikt voor het beoogde doel. De Duitsers namen het bijna zonder gevecht mee naar de Eerste Wereldoorlog, en dezelfde Duitsers gingen opnieuw de Tweede Wereldoorlog binnen in een stad verlaten door Sovjettroepen. In de forten waren er in vredestijd gevangenissen en tijdens de oorlogsjaren waren er massamoorden op burgers.

De moorden werden hier in het binnenland van het zevende fort uitgevoerd. Mensen werden in batches gedreven, enkele honderden in elke groep, en vervolgens neergeschoten vanuit machinegeweren rond de omtrek. Toen werden de lichamen hier 'gesneden', nou ja, in die zin verwijderden ze alle geschikte kleding en schoenen.

Vervolgens werden de lijken langs dit pad gesleept en begraven nabij het fort. Later, zoals in het geval van fort 9, werden de lichamen opnieuw opgegraven en deze keer verbrand.

Krachtige vestingwerken zijn indrukwekkend.

In de naoorlogse periode bevond zich een militaire eenheid in het zevende fort.

Zoals ik het begrijp, is deze atypische betonnen dugout gebouwd door de Duitsers.

Er is een uitstekend militair museum in het fort, waar je wapens in eigen handen kunt houden en zelfs op luiken kunt klikken. Lokale jongeren, enthousiast over militaire geschiedenis, nemen tijdens de oorlog actief selfies met Sovjet- en Duitse aanvalsgeweren.

Kaunas-forten is een sombere, maar tegelijkertijd interessante historische site, die ik ten zeerste aanbeveel om te bezoeken als je niet gemakkelijk in Kaunas komt. Wat betreft de stad als zodanig, het is erg interessant. De tijd leek daar te stoppen en alsof je door een tijdmachine naar het verleden wordt getransporteerd.