Ik heb de perfecte wegen gevonden

Naast grappen.

Ik heb echt een land gevonden waar perfecte wegen zijn. Die ideaal zijn gebouwd, waarop een ideaal bewegingssysteem wordt georganiseerd en die veilig een standaard kan worden genoemd.

En dit geldt voor snelwegen en lokale wegen, en zelfs ... onverharde wegen!

Over het algemeen ben ik van mening dat u onze ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor de aanleg van wegen en de ontwikkeling van wegnormen niet hierheen moet sturen en hierheen moet sturen. Laat ze met eigen ogen zien welke wegen handig zijn voor chauffeurs.

Misschien verandert er dan in ons gebied niet alleen op federale snelwegen en tolwegen, maar in het algemeen op alle wegen in het land.

Over het algemeen zie je hoe cool alles is op de wegen van Australië.

Eerst en vooral. Alle wegen in Australië zijn geweldig. Uitstekend wegdek, uitstekend zicht, markeringen zijn overal, zelfs als de dichtstbijzijnde nederzetting 200 km, beveiligingszone, inhaalzone, picknickplaats - alles is met strikte intervallen georganiseerd en moet honderdvijftig keer worden aangegeven.

Perfect zelfs primers! Er zijn veel primers in Australië, en je gelooft het niet, maar je kunt ze veilig 'kloppen' boven de 100 km / u.

Bovendien hebben ze zelfs snelheidslimiettekens. En 50 is een zeldzaamheid, het is dichtbij de taverne. Over het algemeen 90 of 110! Op de primer!

Als er een afslag of een aangrenzende weg is, een rode plaat "Vertragen!"

Na elke nederzetting - een informatiebord met de afstand naar de volgende stad en naar een grote stad.

Dit is belangrijke informatie, omdat er alleen in steden benzinestations zijn en de bestuurder altijd moet weten hoeveel hij naar de dichtstbijzijnde moet rijden.

Beroemde plaquettes die waarschuwen voor de waarschijnlijke uitgang van wilde dieren naar de helling. Ergens is het een kangoeroe, ergens - struisvogels, ergens - vee.

Een ander ongewoon en ongewoon teken voor ons is de brandgevaarindicator. Zulke tekens zijn overal in het land te zien en elke dag (en soms meerdere keren per dag) verplaatsen wegwerkers de pijl handmatig in overeenstemming met de situatie.

Het feit dat branden een echt probleem zijn voor Australië, vooral in het warme seizoen.

Trouwens, in Australië zijn privéwegen niet ongewoon. Daarvoor is reizen natuurlijk verboden.

Natuurlijk zijn dit geen delen van de route of wegen tussen steden. In de regel is dit een weg die grenst aan de snelweg, die leidt naar iemands ranch, of naar een onderneming, of naar een mijn of naar privé-gebied.

In de regel zijn er geen barrières, maar als u deze weg inslaat, betekent dit een invasie van privé-bezit.

Lighting. Bijna alle kruispunten, aangrenzende wegen of kruispunten zijn verlicht. En zelfs ver van nederzettingen.

Markering op Australische wegen met reflecterend effect. En dit is niet alleen zo'n verf, maar een speciale technologie waarmee dergelijke reflecterende hoeken zijn ingebed in de scheidingsstrook.

Australië heeft veel waarschuwingssignalen. In de zin dat ze waarschuwen dat dit teken vooruit zal komen. Voor de maximumsnelheid, vóór het bord “Volg de weg!”, Voor het bord “Kinderen”. Alles wordt gedaan zodat u van tevoren oplet en vertraagt. Alles voor veiligheid.

Maar ik vond vooral de organisatie van het verkeer op snelwegen leuk.

Zeggen dat er bijna geen verkeer op hen is, is niets zeggen. Het verkeer hier is erg klein. Daarom is het inefficiënt om brede wegen te bouwen met twee rijstroken in elke richting. Dienovereenkomstig hebben veel snelwegen één rijstrook in elke richting. Maar met grote regelmaat worden er inhaalzones georganiseerd, omdat er vaak enorme wegtreinen zijn, die soms problematisch en gewoon gevaarlijk zijn om in te halen.

Daarom zie je op een gegeven moment een bord dat de bestuurder van de langzame auto waarschuwt om deze naar links te nemen, omdat er een inhaalzone voor ons ligt. Zie je, het begint met tussenpozen in de linkerrijstrook?

Aan het einde van deze zone staat een waarschuwingsteken dat de inhaalzone eindigt en naar rechts moet worden genomen.

Een bord dat aangeeft dat twee rijstroken één zijn geworden.

Een andere optie inhaalzone. Ook erg cool. We zien een intermitterende en vooruit rijdende trein voor 4 trailers. En we weten niet of we tijd zullen hebben om in te halen of niet: wat als een gesloten bocht heel dichtbij is? Het is nog steeds overdag te zien, maar zeker niet 's nachts.

Maar hier is een bord dat zegt dat de lengte van de inhaalzone 5 km is. Alles kan veilig worden ingehaald als de koplampen niet zichtbaar zijn.

De inhaalzone begint na 300 meter. Iedereen maakt zich klaar)

De inhaalzone eindigt over 500 meter. Nou, cool!

Spoorwegovergangen. Ook een waarschuwing veel van tevoren. Aandacht, vooruitgaan!

Dit is hoe de pleisterplaats eruit ziet voordat hij zich verplaatst. Zie je de beweging zelf? Hij is ver weg! Ze stoppen echt voor ongeveer 100 meter! En dit is correct zodat er geen verleiding is om er snel doorheen te glippen.

En de verhuizing zelf is precies waar! Natuurlijk is hij perfect. En als er geen remmend signaal is, kan het veilig worden doorgegeven met een snelheid van meer dan 100 km / u.

Nou, een ander cool kenmerk van de Australische wegen - gratis koffie bij benzinestations voor chauffeurs die een volle tank hebben gevuld.

Wel, waarom niet? De belangrijkste kosten zijn goedkoop, de kosten voor het tanken van benzine dekken alles. Maar de bestuurder is tevreden en wil minder slapen.