Ongewone feiten uit het studentenleven van geweldige mensen

Studenten vonden het altijd leuk om plezier te hebben en te eten. Tegenwoordig, bij het herinneren van de studententijd, denkt men meestal aan een slaapzaal, een half uitgehongerd bestaan ​​en onzorgvuldigheid. Als je terugkijkt op de geschiedenis, kom je tot de conclusie dat er weinig is veranderd in het studentenleven.

Het woord 'student' werd voor het eerst gebruikt in de zin, zoals we het begrijpen, de Romeinse dichter Ovidius. Vertaald uit het Latijn betekende het een persoon die ijverig werkte. Maar niet alle beroemde mensen voldeden daadwerkelijk aan deze eis.

Neem bijvoorbeeld graaf Leo Tolstoy. Hij heeft nooit een diploma hoger onderwijs behaald. In zijn studententijd was hij veel meer geïnteresseerd in het doen van andere dingen. Aan de universiteit werd Lev Nikolayevich voor een tweede jaar achtergelaten vanwege mislukte examens in de geschiedenis en de Duitse taal. In het tweede jaar werd de graaf uit eigen vrije wil verdreven en overschreed niet langer de drempel van de universiteit. En Leo Tolstoy studeerde als advocaat. Op een dag schreef hij dat hij de universiteit juist verliet omdat hij wakker werd om te studeren.

Charles Darwin had ook problemen op de universiteit. De grote natuuronderzoeker kreeg geen wiskunde. Hij schreef in zijn autobiografie: "Ik heb eerlijk gezegd geprobeerd dit onderwerp te leren, maar ... kon het niet begrijpen." De hele zomer 1828 studeerde hij met een tutor, maar zonder enig voordeel.

Problemen met algebra waren Thomas Edison. In een bepaald stadium stopte hij met vechten tegen deze wetenschap en besloot dat het beter zou zijn om wiskundigen in te huren voor werk. Dit weerhield hem niet van het uitvinden van een gloeilamp.

Lord Byron studeerde aan Cambridge. Eens verwierf hij een grote collectie wijnen en verzamelde vrienden om plezier te hebben: "Ik nodig je uit voor een feest in het gezelschap van dichters, jockeys, boksers, spelers en priesters." De volgende ochtend noteerde hij ook de gevolgen van een vrolijke avond in een brief die begon met de woorden: "Mijn vriend, mijn excuses voor de domheid van de brief, maar de bourgondië waarmee ik gisteren de hele nacht heb doorgebracht, zal mijn hoofd nooit verlaten."

Soms ging het plezier door in de klas. In de 16e eeuw, na een stormachtige nacht, viel een student tijdens een lezing in slaap. De Engelse dichter die de les leidde, Richard Corbet, ging naar de slapende man en sneed zijn zijden kousen in kleine lapjes.

Andere genieën kwamen graag te laat voor de lessen. Maar soms was het ten goede. De wiskundige George Danzig was te laat voor de lezing. Toen hij de formules op het bord zag, nam hij ze voor hun huiswerk. Het kostte hem verscheidene dagen om met hen om te gaan.

Toen George het werk later aan een verbaasde leraar doorbracht, bleken dit twee formules te zijn die tot nu toe als onoplosbaar werden beschouwd. Veel professoren en academici hebben er jaren over gepuzzeld en George besloot ze, omdat hij bang was om 'niet succesvol' te worden.

Soms toonden beroemdheden zoveel ijver om te leren dat ze anderen bang maakten. De Zwitserse schrijver en humanist Thomas Platter, die in de 16e eeuw in Basel woonde, herinnerde zich hoe de bewakers van de begraafplaats door hem waren geschokt.

De honger naar kennis, of liever de wens om anatomie te bestuderen, dwong Thomas om nieuwe graven op te graven. Het eindigde allemaal met het feit dat de bewakers, die hem zagen, zonder waarschuwing uit kruisbogen begonnen te schieten.

Universitaire autoriteiten probeerden het gedrag van hun wijken te reguleren. In het Model Student Handbook voor 1495 was het hen verboden om op woensdag naar de markt te gaan, onzin te praten, zich op maandag te wassen en nog veel meer. Voor ongehoorzaamheid werd geseling overwogen.