Ongewone feiten over de Slag om Kulikovo

De Russische geschiedenis is vele malen gecorrigeerd. Niet alle historici zijn het erover eens dat de Kulikovo-strijd plaatsvond op de Don aan de monding van Nepryadva. Archeologische opgravingen leidden tot twijfels.

De archeologische expeditie onder leiding van M.I. Gonyanov werkt sinds 1981 op het Kulikovo-veld. Ze ploegen 25 hectare land, maar vonden geen significante sporen van de vijandelijkheden van de 14e eeuw. Geen overblijfselen van wapens, militaire kleding en niet te vergeten de lichamen van de doden. Er kan worden aangenomen dat ze op een andere plaats begraven, of ondiep, maar hoe zit het met pijlen en speren. Er zouden er veel op het slagveld moeten zijn.

Het resultaat van de inspanningen van wetenschappers waren verschillende pijlpunten, die hoogstwaarschijnlijk toebehoorden aan gewone jagers en vissers, twee of drie kleine stukjes ijzer uit de ploeg. Vandaar verschillende conclusies. Misschien vond de strijd elders plaats. Misschien was het niet zo grootschalig en hebben latere historici en chroniqueurs kleuren toegevoegd. Er is een versie dat de strijd bijna aan de poorten van het Kremlin plaatsvond, in het moerassige veld van Kulishki. Tegenwoordig is het het grondgebied van Moskou in het metrogebied Kitai Gorod.

Er kan van worden uitgegaan dat mensen na de strijd eenvoudig al het resterende non-ferrometaal verzamelden waaruit kettingpost en wapens werden gemaakt. Hij werd altijd hoog aangeschreven.

Er zijn ook vragen over de sterkte van de troepen. In de annalen, in de aflevering waarin Sergius van Radonezh het leger van Dmitry Donskoy zegende, wordt het aantal mensen niet genoemd. Middeleeuwse kronieken vergroten de samenstelling van de deelnemers naarmate het bezit van de vorsten van Moskou groeit. Nikon Chronicle spreekt over de toetreding van Novgorod en het Tver-regiment. De historicus S. B. Veselovsky geloofde echter dat niet meer dan vijf- tot zesduizend aan de strijd deelnamen. B. A. Rybakov wees erop dat er in de samenstelling van de troepen van Mamaia niet meer dan 300 duizend mensen waren en dat de Russen 150 duizend mensen hadden.

Trouwens, er zijn ook vragen over Mamaia. Er is een versie dat Mamai helemaal geen Mongool is. Dat de Russen zo'n naam hadden.

De eerste vermeldingen van Mamaia in Russische kronieken dateren uit 1361. Ze houden verband met het feit dat hij de jonge prins Dmitry Ivanovich steunde in de strijd om de troon van Vladimir. Tussen hem en Metropolitan Alexy, de de facto heerser onder de jonge prins, werden afspraken gemaakt over het verminderen van de omvang van het eerbetoon. Momai hielp de Metropolitan bevrijden uit de Litouwse gevangenschap in 1359.

De relaties werden afgebroken in 1370, toen Mamai het label van bewind overhandigde aan Mikhail Tversky. Dit werd gevolgd door een periode van verduidelijking van de betrekkingen, die eindigde met de eenwording van Russische troepen en de Slag om Kulikovo in 1380.