Oddities of History: How Napoleonic Marshal werd King of Sweden and Norway

Het blijkt dat koningen niet alleen het erfrecht op de troon worden of als gevolg van een succesvol huwelijk. Er is een geweldig voorbeeld in de geschiedenis toen een buitenlandse burger een koning van een land werd, een volkomen vreemde die niet eens de taal van de staat kende, die hij met succes 26 jaar regeerde. Bovendien was hij een koning op volledig juridische gronden, zijn zoon en de daaropvolgende nakomelingen erfden de troon, en de door hem gestichte dynastie heerst nog steeds in Zweden. We hebben het over een Franse maarschalk genaamd Jean-Baptiste Bernadotte, die de geschiedenis inging als koning Karel XIV Johan.

Aan het begin van de XIX eeuw maakte het grondgebied van Zweden en Noorwegen deel uit van een enkele uniestaat, formeel geleid door koning Karel XIII, en in feite gecontroleerd door de aristocratie. Alle vorsten van Europa waren geschokt door de revolutionaire anti-monarchistische gebeurtenissen in Frankrijk en beschouwden het als hun plicht om het Napoleontische leger te confronteren. Zweedse soldaten in de Pruisische militaire eenheden namen ook deel aan de veldslagen met de Fransen, maar deze veldslagen waren verloren. Als gevolg van de nederlaag werden ongeveer 1.000 Zweedse soldaten gevangen genomen door het leger onder bevel van Bernadotte, op wiens bevel de gevangenen zeer menselijk werden behandeld, wat niet kenmerkend was voor die tijd.

Tegenwoordig lijkt dit misschien ongelooflijk, maar voor het negentiende-eeuwse Europa waren dergelijke wendingen in het politieke leven van staten heel gewoon. Vanwege het feit dat de maarschalk universeel werd gerespecteerd en vriendelijk was om Zweedse soldaten gevangen te nemen, nodigde het Zweedse parlement hem uit als erfgenaam van de troon. Deze stap werd ook genomen om redenen van buitenlands beleid, omdat de Scandinavische staat zijn betrekkingen met een machtig en oorlogszuchtig Frankrijk wilde verbeteren. De huidige koning Karel XIII, die geen officiële erfgenamen heeft, heeft eenvoudig de Franse maarschalk aangenomen en na zijn dood, in 1818, steeg hij de troon op volledig juridische gronden.

Onder zulke vreemde omstandigheden bevond een man die geen druppel koninklijk bloed had en zelfs niet tot een adellijke familie behoorde, zich op de Zweeds-Noorse troon. Na de kroning werd Bernadotte bekend als Charles XIV, maar tot het einde van zijn dagen leerde hij geen Zweeds en communiceerde hij met zijn onderdanen in zijn moedertaal Frans. Ondanks de Scandinavische troon bleef hij een Fransman: hij begreep de Zweedse keuken niet, gaf de voorkeur aan omeletten en knapperige stokbroden en bracht ook graag tijd door in de voorstad van Rosenendal, speciaal voor hem gebouwd in de stijl van het Franse rijk.