Waarom doen de inkepingen aan de randen van de munten

In feite zijn inkepingen op metalen munten niet gemaakt voor schoonheid of vanwege het voldoen aan sommige technologische normen tijdens het slaan. Deze traditie dateert uit de verre XVII eeuw, toen de bekende Isaac Newton voorstelde om een van de zijtanden te gebruiken om van één probleem af te komen.

Fraudeurs hebben altijd gezocht naar manieren om gemakkelijk geld te verdienen, en oude munten gaven hen zo'n kans. Metaalgeld kan enigszins worden verlaagd door een deel van het edelmetaal te stelen. Vervalsers snijden de dunne rand van de munt af en laten het metaal op zo'n eenvoudige manier achter. De rest van de medaille, hoewel deze iets kleiner was, wekte bij de meeste mensen geen achterdocht en bleef als betaalmiddel worden gebruikt. En het afgesneden metaal werd verzonden voor het opnieuw smelten, en later werden er valse munten van gemaakt.

Deze gang van zaken paste natuurlijk niet bij de munt van de Europese staten, maar de schatkist bleef verliezen lijden en de fraudeurs bleven hun oneerlijke zaken doen. Het is moeilijk te zeggen hoe lang deze schande zou zijn voortbestaan, zo niet voor Isaac Newton. De grote wetenschapper was niet alleen betrokken bij wetenschappelijk onderzoek en het publiceren van zijn progressieve werken, maar diende ook in dienst van de Britse Royal Mint. Het genie van Newton was veelzijdig. Hij was niet alleen een uitstekende fysicus, astronoom, wiskundige en filosoof, maar ook een man die een einde maakte aan de welvaart van muntenscammers in Europa.

Newton stelde voor kleine inkepingen te maken aan de randen van de munten, die onmiddellijk de authenticiteit van de munt zouden berekenen. Een eenvoudige technologische innovatie verspreidde zich snel over heel Europa. Dit patroon op de rand werd de rand genoemd en tegenwoordig is het te vinden op veel munten die in verschillende landen zijn uitgegeven.