Hoe Japanse ingenieurs de buitenwijken van Tokio hebben gered van constante overstromingen

Ondanks het feit dat er in Japan geen grote rivieren zijn, frequente zeecyclonen, die 's nachts grote hoeveelheden regen veroorzaken, en het bergachtige terrein overstromingen veroorzaakt. Dit probleem is vooral acuut in kustgebieden van het land met een hoge bevolkingsdichtheid. Een van hen was jarenlang het Tokio-gebied, totdat de Japanse ingenieurs niet in staat waren om een ​​uniek beschermingssysteem te bouwen dat voor altijd het overstromingsprobleem in de buitenwijken van de Japanse hoofdstad oploste.

Na lange stortregens veranderden kleine rivieren in turbulente en modderige stroompjes die snel de oevers overstroomden en de stadsblokken in de laaglanden onder water zetten. Japanse ingenieurs besloten een reservoir te bouwen voor de afvoer van overstromingswater, vergelijkbaar met die in stedelijke rioolstelsels. Opgemerkt moet worden dat soortgelijke beschermingssystemen vrij algemeen zijn in Japan, die overtollig water verzamelen tijdens het morsen van rivieren. Maar meestal worden ze gebouwd in de vorm van een open put, wat de kosten aanzienlijk vermindert en het bouwproces vereenvoudigt. Maar in het geval van een buitenwijk van Tokio, druk met dichte gebouwen met meerdere verdiepingen, paste deze optie niet, vanwege het gebrek aan vrije ruimte. Daarom hebben ingenieurs besloten de opslagtank ondergronds te plaatsen. De enorme ondergrondse structuur, waarvan de bouw 9 jaar werd uitgevoerd, werd in 2002 voltooid.

Het ondergrondse reservoir bestaat uit verschillende reservoirs die met elkaar zijn verbonden door tunnels met een diameter van meer dan 10 meter. Nadat het door het labyrint van ondergrondse tanks is gegaan, wordt het overtollige water uiteindelijk in de Edo-rivier gepompt, waarmee het beveiligingssysteem is verbonden. Dit hele grandioze systeem heeft ongeveer 160 duizend kubieke meter. m van overstromingswater.

Na voltooiing van de bouw werd deze grandioze verzamelaar snel populair. Tijdens de stilte tussen de overstromingen is het interieur open voor het publiek, dat iedereen graag gebruikt. Bovendien maakte de ongebruikelijke sfeer gecreëerd door gigantische betonnen kolommen en water dat geen tijd had om te drogen de ondergrondse verzamelaar een populaire locatie voor het filmen.