Zwaluwen, duiven, uilen: wat de vogels voorspelden

Volgens de oude vogels waren die 'tekens' waardoor de goden hun wil aan mensen openbaarden. In veel culturen werden ze gezien als boodschappers van de maker. De vogels werden gevraagd naar de toekomst, geraadpleegd bij het nemen van belangrijke beslissingen.

In het oude Griekenland waren er bijvoorbeeld speciale bedienden in tempels die vogels observeerden en hun taal vertaalden. Homer noemt een karakter als Kalkhas, zeker de beste vertaler van vogels, "die wist wat was, wat zal zijn of wat was". Het karakter van Sophocles, de ziener Tiresias, had een speciale 'vogelobservatorium'.

Ornithologen observeerden het gedrag van vogels, hun vlucht en maakten op basis daarvan conclusies over het weer, het milieu, goede of slechte verwachtingen. Dit beroep werd in het oude Griekenland niet als mystiek beschouwd.

Een van de gelukkigste vogels op aarde was de zwaluw. Ze vloog altijd als eerste binnen na de winter en droeg met haar hoop op het beste, op wedergeboorte.

In de oudheid was ze een van de meest gerespecteerde vogels. Ze mocht in tempels en administratieve gebouwen nestelen. In Rusland werd de vogel de sleutelhouder genoemd. De Slaven geloofden dat zij de gouden sleutels tot geluk met zich meedraagt. Het werd als een goed voorteken beschouwd als de zwaluw een nest in het huis maakte. Dus alles komt goed, het huis is beschermd. Als het jaar daarop niet naar hem terugkeerde, is dit een slecht teken. Maar niet iedereen behandelde deze prachtige vogel zo. In Groot-Brittannië wordt het beschouwd als de vogel van Satan. In Duitsland kunnen zwaluwen een teken van armoede zijn. De Duitsers geloofden dat als een zwaluw over een koe vliegt, die geen melk zal hebben. In het oude Egypte waren het de vogels van de godin Isis.

Duiven worden ook omringd door mystieke voorstellingen. In het christendom is de duif een symbool van de Heilige Geest. Het was naar zijn beeld dat de Heer aan de Maagd Maria verscheen.

In Syrië was de duif een symbool van de godin Ishtar, in het oude Griekenland verpersoonlijkte Aphrodite. In India geloofde men dat verliefde zielen witte duiven werden. Middeleeuwse opvattingen suggereerden dat kwade heksen in dieren of vogels konden veranderen, maar ze konden niet de vorm van een duif aannemen.

Duivenhart werd gebruikt in Rusland in hekserij. Ongelukkige verliefde meisjes verbrandden hem in brand en probeerden hun onbeantwoorde liefde kwijt te raken. Duivenbloed werd gebruikt door genezers. Het werd gedroogd, getritureerd en op pijnlijke plekken aangebracht. Zelfs de Slaven geloofden, en sommigen geloven nog steeds dat het onmogelijk is om te sterven op een verenbed gemaakt van duivenveren. De duif is een symbool van de Heilige Geest, en waar de Heilige Geest is, is er geen dood.

Interessant is dat duiven in alle culturen goed worden behandeld. Als je van duiven droomt, zul je gelukkig zijn.

Uilen hebben minder geluk.

Bijna alle nachtelijke vogels veroorzaken bijgelovige angst bij mensen. In veel landen zijn uilen metgezellen van heksen. In het oude Rome werden ze gezien als boodschappers van ongeluk. Mensen vingen ze en verbrandden ze. Plini schreef dit toe aan hun gewoonte van nachtvliegen en een droevige gil. De Grieken beschouwden de vogel als een symbool van de godin Athena, een symbool van wijsheid. In het oude India is ze de patrones van de nacht, in China - een symbool van bliksem en donder.

In Rusland waren er ook speciale vogels: Sirin, Alkonost, Gamayun.

De prachtige vogel Alkonost had een vrouwelijk uiterlijk en leefde op het eiland Buyan. Met haar magische gezang rouwde ze om de gevallen soldaten en liet ze alles vergeten. Sirin zong, in tegenstelling tot Alkonost, vrolijke hymnes. Ze waren zo boeiend en bemoedigend voor de luisteraar dat ze hun hoofd konden verliezen.

Gamayun is een wijze boodschapper van geluk. Haar lied is een herinnering aan de hoogste betekenis van het leven, goed nieuws over het belangrijkste.

Bekijk de video: Uilen en Nachtzwaluwen met geluiden van Roché (Mei 2024).