Gewone ongebruikelijke speelplaats in Helsinki

Op een meivakantie naar Finland gingen we met een kind van 5 jaar oud, dus we konden verschillende kindermusea en speeltuinen niet negeren. Het is altijd interessant om 'met ons' en 'met hen' te vergelijken. Bovendien hebben we het over Finland met zijn geroemde onderwijssysteem en een uitstekende houding ten opzichte van kinderen. Het was interessant om te zien of de speeltuinen anders zijn. Zijn anders! Kijk zelf maar!

Over speelplaatsen in Rusland schreef alleen een luie post niet. Vaak bekritiseerd vanwege het gebrek aan creativiteit bij de bouw van Russische speeltuinen. Naar mijn mening is dit niet het grootste probleem. Het kind heeft niet veel nodig, hij zal het doen zonder creativiteit. Het zou zijn waar te spelen. In veel Russische steden zijn speelplaatsen in principe gewoon niet genoeg. Hier kunt u in deze richting werken.

In Moskou zijn er speeltuinen in elke tuin, lijkt mij. Veel creatieve oplossingen (zie de sites op Tversky Boulevard, in de Bauman Garden, Gorky Park). Eerlijk gezegd wordt er veel gedaan voor kinderen in dit gebied in de Russische hoofdstad.

Wat zijn de verschillen met de Finse hoofdstad?

Op de foto is de gebruikelijke Helsinki-speeltuin in een park in het stadscentrum. Opvallend, kwam haar per ongeluk tegen.

Opvallend is dat de site zeer organisch is geïntegreerd in de stedelijke omgeving.

Alles wat onaangeroerd kon blijven, bleef achter. Gevaarlijke hoeken gepolijst, maakten een handige ruimte voor kinderen om te spelen.

De schoonheid van het? Het belangrijkste materiaal in de constructie is hout, geen plastic. Het hoogteverschil is interessant geslagen.

Absoluut freaky vogels zorgen voor de veiligheid op de site.

Het lijkt weinig van alles te zijn, maar de kinderen dartelen uit het hart. Er is een plek waar iedereen zich om kan draaien.

Het meest interessante entertainment is om van de stenen af te gaan. Veel koeler dan een kunstmatige dia. Op de foto de Finse moeder. Ze stond te kijken hoe de baby omhoog en omlaag ging. Ik stopte niet voordat het volledig gevaarlijk was. Ik betrapte mezelf erop dat ik 20 keer zou zeggen: "Stop, het is gevaarlijk". Dit is ook onderdeel van de Finse educatieve benadering, vraag ik me af?

Wat vind je van de site? In Moskou heb ik nog nooit zoiets gezien. Ons landschap is natuurlijk anders, maar over het algemeen hebben we naar mijn mening minder idee van het idee van de natuur.