De Italiaanse filmden toekomstige katholieke priesters omdat ze niet durfden

Mario Giacomelli is een Italiaanse fotograaf wiens naam tot ver buiten Italië bekend is. Vanaf zijn jeugd was Mario dol op kunst: hij schilderde, probeerde zichzelf in poëzie, maar pas op de leeftijd van 30 was hij serieus geïnteresseerd in fotografie. Zelfs zijn eerste werken kregen echter snel erkenning en tegen het einde van zijn carrière nam Giacomelli al een eervolle plaats in de geschiedenis van het genre van 'humanistische fotografie' in.

Dus, een paar jaar na het begin van zijn fotocarrière, aan het begin van de jaren 60, ging Mario Giacomelli naar een theologisch seminarie in Senigallia als onderdeel van een project over de vertegenwoordigers van de katholieke geestelijken in zijn land. Hier fotografeerde hij jonge mannen die zich voorbereidden op een religieus bolwerk en personificatie van het geloof, de godvrezende en moraliteit van Italië. Vooral dramatisch en interessant waren de foto's gemaakt in de zeldzame rustmomenten voor seminaristen. Ze verschilden zo sterk van foto's van wereldse jongeren dat ze het niet konden helpen de samenleving aan te raken. De meest gewaagde foto's in deze serie zijn natuurlijk die waar toekomstige priesters sigaretten roken. Ze werden trouwens door de fotograaf zelf aan de jongens gegeven. Vóór Giacomelli toonde niemand de geestelijkheid in dit licht - gewone mensen praten op straat over hun zorgen, sneeuwballen gooien, dansen en buitenspelen.