Rijd naar het Charvak-reservoir

Het dorp Charvak, het Charvak waterkrachtstation en het Charvak-reservoir liggen in het noorden van de regio Tasjkent, aan de rivier de Chirchik, in de uitlopers van de Chatkal-bergrug van de westelijke Tien Shan. Verbluffend mooie plekken trouwens.

Charvak is een stad van energie-ingenieurs en bouwers van de waterkrachtcentrale van Charvak, zoals ons Khakassky-dorp Cheryomushki in de buurt van de waterkrachtcentrale Sayano-Shushenskaya.

Charvak is niets bijzonders. Gewoon werkdorp. Tenzij moderne huisjes recht naar alle vrij Oezbeekse kijken, zijn torens en spitsvormige daken op particuliere huizen in Oezbekistan erg trendy geworden. Dit is nog nooit eerder gebeurd.

Op weg naar het Charvak-stuwmeer of iets verderop in de skigebieden, stoppen reizigers altijd traditioneel om te eten in wegrestaurants op de zogenaamde "Barrels".

Op de "Barrels" is het altijd druk, dit wordt gebruikt door zigeuners die hier massaal naartoe gaan en smeken. We moeten letterlijk terugvechten en van hen wegrennen. Kerel, kleed je aan als een bedelaar, je sweater is cooler dan de mijne!

De buitenmuren van een van de restaurants zijn zeer vakkundig geschilderd. Het is interessant om naar de details te kijken.

Let op de man aan de rechterkant van de foto.

Hier leeft hij! Deze "Khoja Nasreddin" werkt hier als een soort hoofdkelner.

Een interessant feit: nadat de bouw van het waterkrachtcentrale van Charvak was voltooid, werden veel bouwers overgeheveld naar de bouw van ons waterkrachtcentrale Sayano-Shushenskaya.

Helaas kun je niet dicht bij de dam komen, maar je kunt naar het reservoir rijden.

Onderweg ontmoette een ongewoon "versterkend portret" van Lenin. In Oezbekistan werden in de jaren 90 alle symbolen van het Sovjettijdperk gesloopt, hier is te zien dat Iljitsj volledig van zijn betonnen gezicht was geslagen, maar het frame behield nog steeds zijn vertrouwde vorm.

We gaan naar boven. De weg gaat volledig rond het reservoir in een cirkel: stijgend van de ene kant van de dam, kun je van de andere kant afdalen.

De bovenste poel van het hydrovak van Charvak.

Het water in het reservoir is erg schoon en heeft, zoals vele bergvijvers, een verbazingwekkende turquoise tint.

Door het dorp Yusufkhon ging naar de kust.

De stranden van het Charvak-reservoir zijn bijna volledig stenig en dit zijn geen afgeronde kiezelstenen, maar scherpe stenen, zoals steenslag. Op blote voeten lopen is niet erg comfortabel, je moet schalie op doen.

Sanatorium "Chorvoq Oromgohi" (Chorvoq Oromgohi) - bij het gewone volk van de piramide.

Er is geen ziel op het strand: ondanks de luchttemperatuur van ongeveer 28 graden is het zwemseizoen lang voorbij. Alle recreatiecentra en campings met containerhuizen zijn leeg.

Voor ons bleek het water echter heel persoonlijk te zijn. In Siberië worden waterlichamen pas midden in de zomer zo goed warm, na het zwemmen was er een fantastisch heerlijke barbecue! En op de terugweg naar Tasjkent kochten we druiven van plukkers direct aan de rand van de wijngaarden. Erg goedkoop (30 roebel per 1 kg) en erg lekker!