Ar-Men Lighthouse: het werd 15 jaar gebouwd en de rangers noemden hun werkplek

Onder de verzorgers die ooit bij deze vuurtoren werkten, werd Ar-Men alleen maar 'hell hell' genoemd. Het werd meer dan 15 jaar gebouwd in onmenselijke omstandigheden: op een kleine rots, onder windvlagen van wind en slagen van zeegolven. Meer dan 130 jaar geleden gebouwd om mensenlevens te redden in de onrustige wateren van Frankrijk, functioneert het nog steeds door signalering en het voorkomen van scheepswrakken.

De vuurtoren van Ar-Men werd besloten om, net als de meeste vuurtorens, te bouwen na een groot scheepswrak. In september 1859 stortte het fregat "Sana'a" neer op de kliffen van het rif de Sain, voor de westkust van Frankrijk. In die tijd waren er al twee vuurtorens gebouwd op deze verraderlijke plek. Maar in stormachtige omstandigheden of slecht zicht was hun licht onvoldoende, dus zeilers liepen regelmatig gevaar. Na de ineenstorting van het fregat 'Sana'a' heeft een speciale commissie die beslissingen nam over de bouw van vuurtorens een positief oordeel uitgesproken.

Maar problemen met de toekomstige vuurtoren ontstonden zelfs in het stadium van het kiezen van een landoppervlak voor de bouw. De enige geschikte plaats was een kleine klif Armen, die bij laag tij slechts 4 meter hoog boven kalm water uittorent. Tijdens een voorlopig onderzoek van het watergebied bezochten verschillende expedities dit stuk land en telkens werd gemeld dat er geen geschikte omstandigheden waren voor de bouw van een vuurtoren. Maar er was geen alternatief: de vuurtoren was van vitaal belang. Daarom begonnen in 1867 in moeilijke omstandigheden voorbereidende werkzaamheden.

Groepen werknemers werkten in kleine ploegen, met verzekering en speciale schoenen, waardoor ze beter op natte rotsen konden blijven. In dit gebied is er bijna nooit een kalme zee: de constante wind en golven maakten het werk van bouwers eenvoudig ondraaglijk. Gedurende twee jaar werden voorbereidende werkzaamheden uitgevoerd op de rots, geboorde kuilen en geïnstalleerde fittingen. Toen begon de bouw van de site voor de vuurtoren. Werknemers legden granieten blokken en goten betonnen fundering.

De bouw duurde in totaal 15 jaar en ingenieurs twijfelden tot het laatst aan het succes van deze onderneming. Het feit is dat de rots te klein in oppervlakte was en de basis van de vuurtoren slechts iets smaller was dan de diameter van de rotsachtige richel. Maar dankzij de ongelooflijke vasthoudendheid en de kolossale inspanningen van de bouwers werd de vuurtoren gebouwd en gaf in 1881 het eerste signaal.

De hoogte van de vuurtoren Ar-Men was 37 meter. Onder de werknemers die als vuurtorenwachters werkten, verwierf Ar-Men onmiddellijk bekendheid. Vanwege de constante stormen waarbij golven de vuurtoren met zijn kop bedekten en problemen met de levering, kreeg de vuurtoren de bijnaam "hell hell".

Sinds 1990 dienen de rangers niet bij de vuurtoren van Ar-Men. Het gebouw was geëlektrificeerd en elke 20 seconden piept de vuurtoren automatisch. De muren waren verduisterd vanwege constant contact met zout zeewater, maar het is nog steeds in gebruik. Dit prachtige gebouw, waarvan de constructie ongelooflijk leek, beschermt nog steeds schepen die langs de Franse kust varen.