Manul is een wilde kat met de dikste en warmste vacht ter wereld

Uiterlijk lijken de manulas op gewone huiskatten van grijze kleur, maar ongelooflijk luchtig en met enigszins ongebruikelijke oren. Het is uiterst zeldzaam om hen in het wild te ontmoeten: ze leven in afgelegen berggebieden en hun aantal in het hele bereik is erg laag. Het lijkt erop dat het voor kleine wilde katten gemakkelijker is om voedsel te vinden, en voor roofdieren zijn ze niet zo opvallend. Waarom zijn er dan nog zo weinig manuls over?

Pallas is een van de weinige vertegenwoordigers van de kattenfamilie die in ons land worden gevonden. In Rusland zijn Pallas vooral te vinden in bergachtige gebieden, in steppe- en semi-woestijngebieden, oplopend tot een hoogte van 3.000 - 4.500 meter boven zeeniveau. Tegelijkertijd vermijdt Pallas bospercelen en gebieden met een hoge sneeuwbedekking, die buitengewoon lastig zijn voor dergelijke kleine katten. In Rusland zijn Pallas te vinden in de Republiek Altai, Tuva, Buryatia en het Trans-Baikal-gebied.

Manul leefgebied

Pallas zijn klein van formaat en vergelijkbaar in hun parameters met huiskatten. Met een lichaamslengte van 50-65 centimeter wegen volwassenen van 2 tot 5 kilogram, hoewel het van buitenaf lijkt dat ze veel zwaarder zijn.

De hele zaak is ongewoon dik en lang zes en bedekt het lichaam van het dier. Pallas bewoont gebieden met een sterk continentaal klimaat en heeft de dichtste wol van alle katten, en de lengte van de haren bereikt 6-7 centimeter. Volgens biologen zijn er voor elke vierkante centimeter van het lichaamsoppervlak van deze wilde kat 9.000 haren. De kleur van deze prachtige bontjas is grijs met een scheutje licht en rode tinten, wat een prachtige vermomming is tussen de stenen en steppelandschappen van de hooglanden.

Maar zelfs met mooie warme en camouflagebont, jacht en ontsnapping aan vijanden, is Pallas niet zo wijdverspreid in het wild. En zelfs in beschermde gebieden, waar alle omstandigheden worden gecreëerd voor de welvaart van de Pallas, is de dichtheid van deze katten extreem laag. Experts schrijven deze stand van zaken toe aan een aantal factoren, waaronder de hoge sterfte van kittens door toxoplasmose (een besmettelijke ziekte), het verdringen van een persoon uit zijn traditionele habitats die in de wei gaan, en stropen voor manul voor bont. Het aantal individuen van deze soort in ons land, volgens gegevens uit het begin van de jaren 2000, werd geschat op 3000-3.600 individuen. Natuurlijk staat de manul in het Rode Boek van Rusland, en jagen op het is overal verboden. Pallas verdraagt gevangenschap goed en fokt zelfs, maar slechts enkele dierentuinen zijn erin geslaagd deze soort te fokken.

In het Daursky Biosphere Reserve, gelegen op de grens met Mongolië, wordt het programma "Behoud van de Pallas in Transbaikalia" geïmplementeerd, met als doel deze katten in meer detail te bestuderen, hun levensstijl en maatregelen te ontwikkelen om hen te beschermen. Het is noodzakelijk om zo snel mogelijk te beginnen met het redden van de manuls, omdat ze steeds minder worden, en tot op heden weten wetenschappers nog steeds heel weinig over deze prachtige katten.