Psychologie van persoonlijkheid: hoeveel we afhankelijk zijn van de meningen van anderen

Ons gedrag hangt grotendeels af van de meningen van anderen en van de omgeving waarin we zijn. En deze afhankelijkheid is veel sterker dan het op het eerste gezicht lijkt. En als u denkt dat u een volwassen en zelfvoorzienend persoon bent en uw woorden en daden in elke situatie uitsluitend uw persoonlijke keuze zijn, dan raden wij u aan om vertrouwd te raken met de resultaten van interessante experimenten uitgevoerd door wetenschappers uit verschillende landen.

Experiment "Kamer in de rook"

De testpersoon bevindt zich in de kamer samen met andere deelnemers aan het experiment die van tevoren de opdracht krijgen om niet te reageren op wat er gebeurt en zich te gedragen alsof er niets vreemds gebeurt. Deelnemers aan het experiment krijgen vragenlijsten uitgedeeld en worden gevraagd enkele vragen te beantwoorden. Iedereen is geconcentreerd op zaken, wanneer plotseling rook de kamer binnendringt onder de deur. Deelnemende acteurs blijven rustig de test invullen. In deze situatie verliet slechts 1 persoon van de 10 proefpersonen onmiddellijk de kamer en riep om hulp. De resterende 9 mensen bleven in de kamer zitten, vragen beantwoorden en hun waterige ogen afvegen.

In een ander deel van het experiment was elk van de onderwerpen (ze waren al verschillende mensen) alleen in de kamer. En 75% van de mensen met het uiterlijk van rook reageerde onmiddellijk op wat er gebeurde en riep om hulp.

Conclusie: mensen reageren veel rustiger en langzamer op noodsituaties en levensbedreigende situaties in een passieve omgeving.

Asha experiment

Het werd geleid door de Amerikaanse psycholoog Solomon Eliot Ash. Een groep studenten nam deel aan een experiment om het gezichtsvermogen te testen. Een student die de meest recente vragen beantwoordde, was een echt testonderwerp en alle andere deelnemers waren 'valse eenden'. De proefpersonen kregen twee kaarten aangeboden.

Het was nodig op de tweede kaart om een lijn van dezelfde lengte te vinden als op de eerste kaart. In totaal werden 18 kaarten aangeboden. Op deze eenvoudigste vragen beantwoordden 'samenzweringsdeelnemers' in het begin even even onjuist en uiteindelijk een echte proefpersoon. Als gevolg hiervan werd 37% van de onjuiste antwoorden ontvangen op zo'n eenvoudige vraag. In het geval dat de "samenzweerders" de opdracht kregen om onjuist te reageren, maar op verschillende manieren nam het aantal fouten van de proefpersonen met 4 keer af. En in de controlegroep, waarin geen "valse eenden" waren, van de 35 mensen, werd slechts één onjuist antwoord ontvangen.

Conclusie: een persoon is geneigd in te stemmen met de verkeerde mening van de meerderheid, alleen niet om eruit te zien als een "zwart schaap", zelfs als deze mening duidelijk niet samenvalt met de zijne.

Experiment "Portretten"

Dit experiment werd in 1971 in de USSR uitgevoerd voor de film "I and Others" van psycholoog Valery Mukhina. Een groep studenten werd uitgenodigd om 5 portretten van ouderen te bekijken en onder hen twee foto's te vinden van dezelfde persoon die op verschillende tijdstippen werden genomen. Het experiment werd bijgewoond door studentacteurs die de taak kregen om twee portretten van verschillende mensen aan te duiden. Nadat iedereen de antwoorden had gegeven, begonnen de "samenzweerders" hun onjuiste antwoorden te betwisten met "vergezochte" overeenkomsten. Als gevolg hiervan veranderden de meeste proefpersonen na enkele minuten van 'bewijsmateriaal' van mening van correct naar foutief en zorgden ze ervoor dat de meerderheid 'correct' was.

In het tweede deel van het experiment veranderden de opdrachten voor de "samenzweerders": ze moesten beweren dat de foto's van een man en een vrouw dezelfde persoon afbeeldden. En zelfs in dit geval was de meerderheid van de proefpersonen, na "dwingende redenen", het eens met het verkeerde antwoord.

Conclusie: een persoon is gemakkelijk suggestief en verandert zijn oorspronkelijke juiste mening in absurd, als de meerderheid van de mensen om hem heen dezelfde mening hebben.