Kenmerken van Cubaanse catering

In Cuba worden goedkope horecagelegenheden peso-restaurants genoemd. Het is echter roekeloos om ze "restaurants" te noemen in de zin waarin we dit woord begrijpen. Dit zijn meer kantines. Het eten is extreem vet en bijna smakeloos: gebakken kippen of varkens, rijst, bonen, aardappelen, ingeblikte groenten en kool. In principe is het nu duidelijk waar al die seksuele mulatten die ik 15 jaar geleden zag, zijn verdwenen.

Niettemin vonden we in Oud Havana verschillende plekken voor toeristen: elk van hen bleek behoorlijk comfortabel te zijn en speelde livemuziek ...

Ik wil u eraan herinneren dat de prijzen voor omwonenden en voor toeristen 25 keer verschillen vanwege een andere valuta (buitenlanders kunnen alleen een converteerbare peso gebruiken, waarvan de koers 25 keer hoger is dan normaal).

Bier XXL - een kan met een kraan voor de hele avond.

Interessante cocktails op basis van bier.

Muzikanten spelen heel goed en uit het hart. Veel gasten kunnen er niet tegen en beginnen te dansen.

Dansen aan de tafels.

Tipsy toeristen nemen maracas en haasten zich naar het vocale en instrumentale ensemble.

Laten we naar de keuken kijken. Zoals ik al zei, zijn vette en onsmakelijke gerechten populair.

Churos wordt recht voor je gekookt - dit is een zoet gebak gebakken in kokende olie van vla deeg, dat in doorsnede op een vijfpuntige ster lijkt.

Vervolgens wordt deze strook in stukken gesneden en verkocht in zakken, zoals frieten.

De lokale bevolking houdt echt van broodjes met worst en kaas. Ze worden op elke hoek verkocht.

Binnenin zit veel vettige vulling.

Winkels lijken op de Sovjet-Unie: lege planken, tekorten en trieste verkopers. Deze deed me denken aan een episodische held uit de film 'Terug naar de toekomst'.

Er wordt iets gegoten.

Lokale bewoners zijn dol op versgeperste sappen.

Bier van de tap op straat.

Afhaalmaaltijden koffie.

Bekijk de video: Plastic afval vissen uit het water (Mei 2024).