Must see - de mooiste kloosters van Zuid-Armenië

Er zijn honderden redenen om naar Armenië te reizen, en een daarvan zijn de waanzinnig mooie kloosters. Ze zijn vele honderden jaren oud, ze werden gebouwd op ongewoon pittoreske plaatsen en de toegang tot dergelijke plaatsen is fundamenteel gratis. Foto's van deze kloosters zullen vrienden en bekenden bijna volledig verbazen, en accounts op Instagram en Afsuishchschl zullen opvullen met likes en enthousiaste reacties.

Maar ik zal niet ongegrond zijn. Ik zal u bijvoorbeeld alleen vertellen over de drie kloosters van Zuid-Armenië. Ze kunnen op één dag worden bezocht, hiervoor is echter een voertuig nodig, want dan moet je bijna 300 kilometer rijden.

Laat me je voorstellen - Khor Virap, Noravank en Tatev! Ze zijn de beste in dit deel van Armenië!

Alle gepresenteerde kloosters zijn zeer populaire attracties onder toeristen, maar als je vroeg opstaat en niet te veel vertraagt, kun je bijna helemaal alleen van hun uitzicht genieten. We hebben het maar gedeeltelijk gedaan. Om 9 uur waren we in het klooster van Khor Virap, het dichtst bij Yerevan. Op dat moment was het nog steeds verlaten, hoewel letterlijk een half uur later het aantal aankomende bussen met nieuwe reisgroepen begon te rollen.

Dit klooster ligt op een kleine heuvel op 35 kilometer van Jerevan. Ze komen hier voornamelijk vanwege het prachtige uitzicht op Ararat. Het uitzicht op het klooster op de achtergrond van de legendarische berg kan veilig een van de meest populaire ter wereld worden genoemd.

De geschiedenis van de oprichting ervan is erg interessant. 17 eeuwen geleden bevond zich de oude hoofdstad van Armenië, de stad Artashat. Voor de prediking van het christendom, hier in een diepe, goed doorgebrachte 13 jaar in de gevangenis, Gregory de Illuminator.

Later slaagde hij erin de koning van Armenië Trdat te genezen van de waanzin, waardoor hij het christendom tot de belangrijkste religie van zijn koninkrijk verklaarde. Gregorius zelf werd de eerste Opperste Patriarch van alle Armeniërs, en na zijn dood - een van de meest gerespecteerde heiligen hier.

Later werd er een kapel gebouwd boven de put, die Khor Virap heette, wat in de vertaling "diepe kerker" uit het Armeens betekent, ongeveer duizend jaar geleden verscheen hier een klooster. Even later het seminarie. Alle gebouwen in Khor Virap werden in de volgende eeuwen meer dan eens herbouwd. Nu ziet dit klooster eruit als een versterkt fort met krachtige muren en torens.

Binnenin staat de kerk van de Heilige Moeder van God in het midden, en ernaast is een kleinere kerk. Het is hier dat binnen de ingang is naar een diepe put, ongeveer zoals degene waar Gregory de Illuminator in de gevangenis wegkwijnde.

Het is de moeite waard om te klimmen, hoewel het niet zo eenvoudig is. Gewoonlijk wordt een wachtrij getrokken van degenen die naar beneden willen.

Het klooster zelf en de omgeving bieden een prachtig uitzicht vanaf de aangrenzende klif. Het klooster ligt vlakbij de grens met Turkije. Aan de andere kant is een enorme begraafplaats die nog steeds actief is. Van bovenaf lijkt het meer op een dorp, en het oudste deel is een heleboel willekeurig verspreide grafstenen en is duidelijk zichtbaar van bovenaf.

In Khor Virap wilde ik langer blijven, maar we hadden weinig tijd en nu hebben we haast. Na 100 kilometer draait onze auto de hoofdweg af richting het Noravank-klooster.

Het werd ongeveer zeven eeuwen geleden gebouwd op kosten van de lokale vorsten Orbelianov. Dit klooster is heel ongewoon. Het bevindt zich op een richel van een rotsachtige kloof met een karakteristieke roodachtige kleur.

De belangrijkste dominante van het klooster is de ongewone kerk met twee verdiepingen van Surb Astvatsatsin. Op de eerste verdieping is een familiegraf, en op de tweede - een herdenkingstempel.

U kunt de tweede verdieping bereiken via een zeer oncomfortabele smalle trap zonder leuning. De stappen zijn erg hoog en volledig onveilig. Je kunt alleen op handen en voeten naar de top gaan, ook naar beneden. Van de buitenkant ziet het er grappig uit, maar deze actie heeft zijn diepe betekenis, omdat het pad naar God niet eenvoudig kan zijn.

Bovenaan staat een ruime klokkentoren. En niets meer. Dit detail betreft het interieur van bijna alle kerken die ik hier heb gezien.

De kerk is uniek, er is niets zoals het ergens ter wereld. De beroemde lokale beeldhouwer en architect uit het verleden, Momik, had de hand om het te bouwen. Als je naar de verbazingwekkende details en bas-reliëfs kijkt, kun je lang in Noravank blijven hangen.

Er zijn ook veel khachkars - de beroemde Armeense stenen kruisen, die mij persoonlijk aan Ierland deden denken.

Ik kan niet zeggen over één vet min. Noravank is een ongelooflijk mooie plek, maar het was de moeite waard om naar de zijkant te kijken en het was moeilijk om de hopen afval aan de zijlijn niet op te merken. Hoe diep de religiositeit van de Armeniërs wordt gecombineerd met de totale wens om afval achter te laten, kan ik moeilijk begrijpen.

Zodra we verder gingen, zagen we een trouwprocessie het klooster naderen. In het begin waren we blij om de Armeense bruiloft te zien, maar toen werden we gespannen. Het is een feit dat, volgens lokale tradities, ongeveer 300 gasten gewoonlijk deelnemen aan een dergelijke viering. En deze keer werd de weg van Noravank volledig geblokkeerd door een enorm aantal auto's.

We kwamen slechts een uur later uit deze file, veel achter op onze planning. We bereikten het klooster in Tatev al in de avond en hadden amper tijd voor de laatste vlucht van de kabelbaan Krylya Tatev.

Deze kabelbaan is 7 jaar geleden gebouwd en is een grote trots op Armenië. In 11 minuten staken we de pittoreske kloof van de rivier de Voratan over en bevonden ons aan de andere kant. Op dezelfde manier met de auto kan worden overwonnen op smalle serpentines in een uur. Het uiteindelijke doel van onze reis was het Tatev-klooster. Dit gebouwencomplex is ook ongewoon mooi vanaf de zijkant en lijkt op een magisch kasteel, dat direct op scherpe kliffen groeide.

Bij de ingang van het klooster verkopen de lokale bevolking allerlei lekkernijen. Met de komst van de kabelbaan bloeit hun bedrijf hier.

Het klooster is meer dan 11 eeuwen oud. Ooit was Tatev een belangrijk educatief centrum. De universiteit was hier gevestigd en leefde tegelijkertijd tot 1000 mensen. Deze idylle werd vernietigd door de krijgers van Tamerlane, die het klooster bijna zes eeuwen geleden verbrandden.

De relatieve ontoegankelijkheid van Tatev speelde een wrede grap met het klooster. Deze prachtige plek was lange tijd bijna volledig verlaten. Tijd en aardbevingen hebben hem niet gespaard.

Nu verandert alles snel. Het klooster krijgt geleidelijk zijn vroegere kenmerken.

Het was spannend om door de verlaten kamers te dwalen met een prachtig uitzicht op de kloof en de omliggende bergen. Deze plaats heeft een magische aantrekkingskracht.

Trouwens, het klooster werkt vandaag. Toegegeven, er zijn hier slechts twee monniken. Ze hebben genoeg werk. Het grondgebied hier is groot, er zijn veel gebouwen.

Op dit moment is er een restauratie van een kleine kerk, die direct op de vestingmuur werd gebouwd. Dus in de nabije toekomst zal Tatev nog aantrekkelijker worden voor de ogen.

Ik denk dat je nu op zijn minst een beetje hebt begrepen hoe mooi Armenië is. Ik sprak echter slechts over enkele van de niet de belangrijkste attracties. Voor mijzelf begreep ik één ding - ik wil terugkeren naar dit land, en dit zegt veel ...