Hoe eekhoorns noten verbergen in schuilplaatsen

Eekhoorns slaan jaarlijks duizenden regenachtige dagnoten op. Onlangs ontdekten wetenschappers die het voorbeeld van vosseneekhoorns gebruiken, dat kleine dieren dit om een reden doen en hun schatten zorgvuldig sorteren op type, grootte en zelfs smaakvoorkeuren. En ze doen het volgens hetzelfde principe waarmee mensen mappen maken op het bureaublad van een computer. Naast het gemak helpt een dergelijk systeem eiwitten beter te onthouden wat waar ligt.

Strategische notenvoorraad

Fox eekhoorns verzamelen zich van 3.000 tot 10.000 noten per jaar. Natuurlijk moet dergelijke rijkdom op de een of andere manier worden opgeslagen. Ja, en vergeet niet om ze dan te vinden! En de eekhoorns bedachten precies hoe ze dit moesten doen en demonstreerden flexibele strategieën die wetenschappers verrassen.

Twee jaar lang hield het onderzoeksteam bij hoe en waar de voorraden van 45 mannelijke en vrouwelijke vosseneekhoorns worden opgeslagen, omdat deze charmante knaagdieren amandelen, hazelnoten, walnoten en andere goodies verborgen op verschillende beboste plaatsen op de campus van de Universiteit van Californië in Berkeley.

Om te begrijpen volgens welk principe eiwitten noten sorteren, werden ze in twee groepen verdeeld. Een kreeg 16 noten - 4 soorten van elk in willekeurige volgorde. De tweede groep kreeg volgens een schema noten: eerst vier amandelen, daarna vier hazelnoten enzovoort. Met behulp van draagbare GPS-navigators bewaakten onderzoekers de eiwitten, evenals hoe de soorten noten werden verdeeld en waar ze werden opgeslagen.

Orde tegen improvisatie

Een ander principe van eiwitdistributie in een experiment: voederplaatsen. In het ene geval gebeurde dit op de ene plaats en op een andere - telkens op verschillende plaatsen. Het was belangrijk voor wetenschappers om te begrijpen hoe de stabiliteit van voedselinname invloed heeft op de manier waarop de beks een strategie kiezen voor het aanleggen van voorraden.

Dientengevolge ontdekten wetenschappers dat de eiwitten die zich op één plaats voedden, hun schuilplaatsen vaak organiseerden op type noot - amandelen, hazelnoten, enzovoort. En als eekhoorns op verschillende plaatsen naar voedsel moesten zoeken, dan hielden ze het meer willekeurig, niet echt zorgen over het verdelen van noten per type.

Verder onderzoek naar de manier waarop eiwitten hun winkels vinden, heeft aangetoond dat meer gestructureerde caches vaker worden gevonden. Dus "creatieve puinhoop" werkt niet altijd!