Waar speelden de oude Romeinse kinderen mee

We weten al veel over de oude Romeinse beschaving. Dit wordt geholpen door historische kronieken en vele archeologische vondsten. Maar de antwoorden op sommige vragen ontbreken nog. Hoe hadden kinderen bijvoorbeeld plezier in het oude Rome? Vooral degenen die in militaire garnizoenen met hun ouders moesten wonen. Zoals blijkt uit de opgravingen van een Romeins fort genaamd Vindolanda, dat ten zuiden van de Adrian-muur werd ontdekt, hielden dergelijke kinderen van actieve spellen en renden gelukkig het fort rond met houten zwaarden.

Militair speelgoed

Vindolanda Fort ligt ten zuiden van de beroemde Adrian Wall. Dit 117 km lange verdedigingswerk werd gebouwd door de Romeinen onder keizer Hadrianus in de jaren 122-128 in Noord-Groot-Brittannië om de aanvallen van de Picten en Brigants uit het noorden te voorkomen. Het garnizoen zelf bevindt zich in het moderne Northumberland, Engeland, maar 2000 jaar geleden bevond het zich aan de noordelijke grenzen van het Romeinse rijk.

Het was hier dat archeologen die deze cavalerie-kazerne deze zomer opgraven twee houten speelgoedzwaarden vonden, een met een gepolijste steen in het gat. Een team van wetenschappers ontdekte speelgoed na het opheffen van stenen fundamenten van een latere reconstructie van het fort. Onder hen vonden ze vochtige, zwarte, anoxische grond, die uitstekende omstandigheden creëerde voor het behoud van artefacten.

Archeologen hebben de overblijfselen van verlaten stallen, woonruimten en open haarden van het militaire complex ontdekt. In deze kamers vond het team pijlen, borden met tekst, lederen schoenen, kammen en stiletto's. In de volgende kamer waren ook twee perfect bewaard gebleven ijzeren zwaarden, een met een gebogen punt.

Hostel Adrian

Vindolanda fort werd gebouwd aan het einde van de eerste eeuw na Christus, dat wil zeggen voordat de muur van Hadrianus werd gebouwd om de grens tussen het Romeinse rijk en de niet veroverde Britse stammen in het noorden te versterken. Onderzoekers schatten dat meer dan 1.000 soldaten met enkele duizenden vrouwen, kinderen, slaven en vrijgelatenen in het garnizoen woonden.

Het feit dat zo'n bont gezelschap in het fort was, wordt niet alleen bewezen door speelgoedzwaarden, maar ook door dames- en kinderschoenen. Tegelijkertijd waren de kazernes zeker krap en waarschijnlijk verstopt met "leer, roestig pantser, zweet, houtskool en rook", evenals honden en paarden, suggereren archeologen.

Vindolanda is ook beroemd om zijn verzameling van honderden handgeschreven houten brieven ter grootte van een ansichtkaart die archeologen in de jaren zeventig begonnen te vinden. Deze documenten zijn zeldzaam bewijs van het dagelijkse leven in het garnizoen: van verzoeken om meer bier en uitnodigingen voor een verjaardagsfeest tot meer bureaucratische kwesties zoals werkopdrachten en militaire promoties. De collectie bevat zelfs een van de oudste voorbeelden van vrouwenhandschrift in het Latijn, in correspondentie tussen de vrouwen van twee militaire commandanten.