Onze prehistorische voorouders waren echte acrobaten

Jarenlang dachten wetenschappers dat de voorouders van de huidige mensen, apen en maki's relatief trage en kalme dieren waren die hun armen en benen gebruikten om langs kleine takken en stammen te kruipen die niet erg hoog vanaf de grond waren op zoek naar insecten en fruit. Maar een nieuwe studie suggereert dat de eerste primaten echte acrobaten waren die door bomen sprongen. Een fossiel van 52 miljoen jaar oud kwam met zo'n gedachte van wetenschappers.

Het antwoord zit in het bot

De eerste primaten brachten het grootste deel van hun tijd door aan bomen, niet aan de grond - de wetenschappelijke gemeenschap heeft hier nooit echt ruzie over gemaakt. De belangrijkste vraag was hoe slim ze zich langs de boomtoppen konden bewegen. Het lijkt erop dat mensen eindelijk het antwoord daarop hebben gevonden.

Een aanwijzing was een klein bot korter dan een centimeter lang, ontdekt in een steengroeve in Zuidoost-Frankrijk - het onderste deel van het enkelgewricht dat toebehoorde aan een wezen zo groot als een aardeekhoorn. Dit wezen wordt Donrussellia provincialis genoemd en wordt beschouwd als een van de eerste leden van de primatenfamilie. Voorheen was het mogelijk om alleen de kaken en tanden van dit dier te vinden, dat met recht onze voorouder kan worden genoemd.

Beweging is leven

Wat betekent deze vondst? Wetenschappers hebben het gevonden bot zorgvuldig onderzocht en vergeleken met de enkels van andere dieren, met behulp van computeralgoritmen om een driedimensionaal model van elk klein bot te analyseren. Tot hun verbazing leek de enkel van Donrussellia provincialis niet op de enkels van andere primaten, maar het leek veel op de enkels van Tupaya, een giftig zoogdier uit Australië, evenals andere diersoorten die geen primaten zijn.

De analyse toonde aan dat het prehistorische wezen niet alleen op lage hoogte van tak naar tak klom of sprong, maar heel goed tussen de stammen kon springen, met behulp van zijn benen om gemakkelijker vast te houden. Onderzoekers zeggen dat, in tegenstelling tot de mening van veel wetenschappers, de eerste primaten mogelijk eerst acrobatische springvaardigheden hebben ontwikkeld, en de anatomische veranderingen waardoor ze zich aan de dunne uiteinden van de takken vast konden houden en later van boom naar boom konden kruipen, verschenen later.

Hoogstwaarschijnlijk hadden de eerste primaten deze vaardigheid nodig om te ontsnappen aan landroofdieren die onder de bomen stonden te wachten.