Waar en wat eten de Balinese "furisten" of de nachtmerrie van Jamie Oliver!

Tijdens roadtrips in Europa heb ik al lang gemerkt dat onderweg gegarandeerd lekker, goedkoop en zonder gezondheidsgevolgen is, je kunt een maaltijd nuttigen waar de vrachtwagenchauffeurs stoppen. Deze jongens zullen geen risico's nemen en zullen alleen lunchen op bewezen plaatsen.

Tijdens mijn reis naar het verre Indonesische eiland Bali besloten mijn vrouw en ik hier soortgelijke horecagelegenheden te testen voor lokale furisten (niet te verwarren met toeristen!). En geloof me, we hebben veel indrukken! Kijk zelf maar!

Natuurlijk moet je voor de juiste test zo ver mogelijk weggaan van toeristische plaatsen en vakantieoorden. Het eiland is vrij groot en tot nu toe is er genoeg ruimte voor iedereen - en tal van toeristen uit de hele wereld, en Aziatische migrerende werknemers en lokale bewoners.

Er zijn zelfs verschillende routes met meerdere rijstroken, hoewel het grootste deel van het eiland eruit ziet als een promiscue mierenhoop. Het was langs een van de hoofdwegen, ergens ongeveer 50 kilometer van de hoofdstad van het eiland Denpasar, dat we stopten op zoek naar voedselservice voor chauffeurs.

Er waren veel vrachtwagens langs de weg. Het was maar lunchtijd. De weg was gelegen in de nabijheid van de zee. Direct langs de stranden met zwart zand, onaantrekkelijk voor toeristen, waren er veel kleine hokjes met regenbedekking. We lieten onze auto achter op de site en gingen op weg naar een van hen.

Het menu was hier niet. Alles wat je kon eten in dit spontane café was toch zichtbaar. We namen twee hoofdgerechten en alleen gerechten, niet eens beseffen wat we zouden eten. We bevinden ons direct op de vloer op een kleine verhoging onder een houten baldakijn achter een kleine plastic tafel. Handig - gegeten en u kunt meteen slapen!

De algemene ellendige sfeer werd opgefleurd door uitzicht op de oceaan en volledig lege stranden. Romantiek!

Ze brachten ons iets tussen de soep en de warme pasta, gehaktballetjes, gebakken tofu-kaas en gekookt ei verdacht zwart. Verrassend genoeg was deze straatkeuken erg lekker en bevredigend. Precies wat u nodig heeft voor een eenvoudig werkend persoon en een ongenode reiziger. Ja, en de prijs was niet hoger dan anderhalf dollar voor twee. De keuze van de furisten was goed!

Ik merk echter meteen: op Bali hebben we nooit een probleem gehad met de spijsvertering. Het eten is hier meestal vers en gezond. En we aten op heel verschillende plaatsen.

Ik herinner me deze informele lunch ergens aan de rand van de wereld. Er was iets aan hem dat dit eiland een beetje begrijpelijker en intiemer maakte. Natuurlijk waren er veel andere lunches en diners op soms zeer originele locaties. Denk maar aan het dorp Jimbaran, beroemd om zijn visrestaurants direct aan de kust. Toeristen hier zijn donker, en je kiest voor het diner direct van nog levende vis uit transparante containers met water. Het was ook een heel romantisch diner op zijn eigen manier.

Maar je moet toegeven dat het altijd veel interessanter is om te proberen wat de eenvoudigste mensen eten. En als het lot het aan de uiteinden van de aarde overlaat, minacht dan niet om daar zo'n eenvoudige plek te vinden. Immers, de enige manier waarop je alle charmes van ronddwalen langs de verre randen kunt voelen ...