7 beste sciencefictionromans over de Rode Planeet

Het nieuws van aanstaande expedities naar Mars verschijnt bijna elke dag. Wat staat mensen te wachten in zijn rode woestijnen? Schrijvers hebben deze vraag al lang gesteld (en de antwoorden waren zelden geruststellend). We bieden een selectie van de zeven meest interessante en belangrijke werken, waarvan de actie verband houdt met de vierde planeet van het zonnestelsel. Natuurlijk beweert de lijst niet volledig te zijn, maar het kan de eerste stap zijn naar de studie van literaire Mars.

Herbert Wells, War of the Worlds (1897)

Op de foto: illustratie van Enrique Alvima Correa, 1906

De eerste roman op de lijst is een duurzame klassieker die de tand des tijds en een aantal aanpassingen heeft doorstaan. Toegegeven, de actie vindt niet plaats op Mars: blijkbaar verscheen zijn Ilon-masker anderhalve eeuw eerder dan de onze, dus aan het einde van de 19e eeuw kwamen ze op aarde aan. En, zoals al snel duidelijk werd, niet voor toeristische doeleinden. De pogingen van de kwaadaardige marsmannetjes om de wereld te grijpen en de heroïsche strijd van mensen met buitenaardse wezens zijn toegewijd aan de roman. Een merkwaardig geval houdt verband met de "War of the Worlds": goedgelovige boeren namen de radioshow van de roman voor echt nieuws en begonnen zich voor te bereiden op de invasie van de Martians. Het werk verrijkte de wereldcultuur niet alleen met een onsterfelijk plot, maar ook met de beroemde "statieven", evenals de wetenschap dat het beter is om vooraf gevaccineerd te worden voordat je naar een onbekend gebied reist.

Edgar Burroughs, "Princess of Mars" (1912)

Op de foto: een opname uit de film "John Carter", richt. Andrew Staton (2012)

Edgar Burroughs is de man die Tarzan aan de wereld heeft gegeven. Maar naast een reeks romans over een krachtige junglebewoner die opgegroeid was onder apen, creëerde de schrijver ook de 'Marscyclus' - boeken over de stervende beschaving van Mars. "Princess of Mars" - de eerste van de cyclus. Ze vertelt over hoe de Amerikaanse Zuidelijke officier John Carter in 1866 na zijn dood verhuist naar een tweede lichaam op Mars. Daar ontdekt Carter snel dat niet alles kalm is op de planeet. De sterk ontwikkelde beschaving van de Rode Martians sterft langzaam af, terwijl oorlogszuchtige nomadische wilden aan kracht winnen en bloeddorstige mutanten op jacht zijn naar beide. Tijdens het avontuur wordt de aardbewoner verliefd op Daya Toris, de prinses van de stadstaat Helium. Trouwens, een paar jaar geleden werd een Hollywood-verfilming van de geschiedenis uitgebracht, die John Carter wordt genoemd.

Alexey Tolstoy, Aelita (1923)

Op de foto: een opname uit de verfilming van "Aelita", richt. Jacob Protazanov (1924)

De roman van de Sovjetschrijver Alexei Tolstoy is een puur product van zijn tijd. Reizigers van de aarde die Mars hebben bereikt, vinden daar een volkomen onrechtvaardige samenleving bestuurd door een dictator. Ondanks het feit dat de Rode Planeet! Continue contrarevolutie. Maar aardbewoners kwamen niet ergens vandaan, maar uit Sovjet-Rusland. Daarom besluiten ze een staatsgreep te organiseren, die echter mislukt. De dochter van de belangrijkste schurk van Mars, die verliefd wordt op de aardse Sovjet-ingenieur Losev, wordt Aelita genoemd. Maar de romantische lijn eindigt ook tragisch. In 1924 filmde de Sovjetregisseur Yakov Protazanov een stille zwart-witfilmaanpassing van Aelita, die een klassieker van de wereldfilm werd en een van de eerste bioscoopervaringen in het genre van science fiction. In 1937 herschreef Tolstoj de roman als een roman voor de jeugd, in de vorm waarvan hij tegenwoordig het meest bekend is.

Lao She, Notes on the Cat's Town (1932)

Op de foto: illustratie van de kunstenaar onder het pseudoniem Uno Moralez

Chinese schrijver Lao She gebruikt Mars als testterrein voor zijn dystopie: neergestort op Mars wordt de astronaut geconfronteerd met een lokale beschaving, waarvan de vertegenwoordigers erg aan katten doen denken. Bestuderend in het dagelijkse leven van marsmannetjes in Feline City, de hoofdstad van hun staat, komt de hoofdrolspeler erachter dat de lokale bevolking verstrikt zit in corruptie, diefstal, onwetendheid, het recht van de sterke daden hier, en iedereen geeft niets om elkaar. Tegelijkertijd roemen de inwoners van het land op van hun oude beschaving, culturele prestaties en glorieuze geschiedenis, waarvan alleen de herinnering is overgebleven, en zelfs dat verdwijnt geleidelijk. Lao She in dit satirische pamflet beeldt China uit zijn tijd af, en toont de ondeugden van de Chinese samenleving, die in het begin van de 20e eeuw erg deed denken aan de inwoners van de Cat City.

Ray Bradbury, The Martian Chronicles (1950)

Foto: Rollong Stone

Zonder overdrijving is een van de grootste werken van de 20e eeuw niet alleen in science fiction, maar ook in de literatuur als geheel. In de roman, bestaande uit een reeks korte verhalen, praat Bradbury over Mars, maar over mensen. Het verhaal vertelt van expedities naar de Rode Planeet en de geleidelijke kolonisatie door aardbewoners. Op Mars ontmoeten mensen de stervende Mars-beschaving en verwachten niet hoe snel ze er in dezelfde boot mee zullen zijn ... Sommige romanromans zullen je aan het lachen maken, sommigen zullen je raken, sommigen zullen je opvallen met hun poëtische schoonheid, maar niemand zal je onverschillig laten. Als u slechts één boek uit deze lijst moet selecteren, is dit Martian Chronicles.

Kurt Vonnegut, The Sirens of the Titan (1959)

Op de foto: illustratie door Peter Elson (1985)

De gebeurtenissen in de roman van een van de meest paradoxale Amerikaanse schrijvers vinden niet alleen plaats op Mars, maar ook op aarde en de satelliet Titan van Saturnus. Het hervertellen van de plot van dit boek is niet eenvoudig. Het begint met een vreemde fysieke paradox, wanneer een ruimtereiziger en zijn hond op een bepaald punt in ruimte en tijd worden besmeurd en ze periodiek "samenkomen" op aarde, wat leidt tot hun materialisatie op korte termijn. Verdere gebeurtenissen beginnen zich snel te ontwikkelen rond de erfgenaam van een enorme staat, waarmee een reeks ongelooflijke gebeurtenissen plaatsvinden. Zoals altijd bij Vonnegut lijkt zijn tekst vaag in ruimte en tijd, als een ongelukkige held, dus je kunt alleen geschiedenis verzamelen aan het einde van een achtbaan van een rijk plot. En zoals altijd verandert farce hier gemakkelijk in een echte tragedie.

Andy Weir, The Martian (2011)

Op de foto: frame uit de film "Martian", richt. Ridley Scott (2015)

Andy Weir publiceerde zijn debuutroman in delen op internet. Het verhaal van de astronaut Mark Watney, alleen gelaten op Mars, fascineerde de lezers zo dat Weir niet alleen de roman afrondde, die een bestseller werd, maar ook de filmrechten aan Ridley Scott zelf verkocht. De roman wordt geprezen om authenticiteit, voor zover mogelijk in het kader van een kunstwerk. Er zijn bijvoorbeeld niet zulke sterke zandstormen waarmee alles begon op de Rode Planeet. Maar over het algemeen worden de geografie van Mars en de technische mogelijkheden van het Marsstation vrij nauwkeurig beschreven (hoewel er nog steeds veldslagen gaande zijn over de vraag of Watney aardappelen op Mars zou kunnen telen). In elk geval verdient de Weyr-roman het om in deze lijst te worden opgenomen, al was het maar omdat hij na vele jaren opnieuw de aandacht van mensen op de ruimte richtte. Kinderen dromen er weer van astronauten te worden en volgen het nieuws over de voorbereiding van expedities naar Mars, niet minder dan politieke spelen. Is dit geen overwinning?