Grote dieren vinden het steeds moeilijker om op onze planeet te bestaan en kleinere dieren zullen ze vervangen.

Terwijl wetenschappers ruzie maken over welke datum moet worden genomen als het begin van een nieuwe geologische periode die het Antropoceen wordt genoemd, en of het de moeite waard is om het Holoceen helemaal vaarwel te zeggen, kun je op de planeet overal al de karakteristieke tekenen van de nieuwe periode waarnemen. De massale winning van natuurlijke hulpbronnen en de uitstoot van verontreinigende stoffen in de lucht, vermindering van bosplantages, een toename van het gebied van gecultiveerd land en stedelijke nederzettingen, de catastrofale vervuiling van de oceanen en zelfs in de buurt van de ruimte - dit zijn de enkele tekenen die het mogelijk maken om te beoordelen dat een nieuw geologisch tijdperk in de geschiedenis De aarde is al begonnen.

Maar misschien is de belangrijkste ramp een afname van het aantal levende organismen op de planeet en de snelle afname van de biodiversiteit als gevolg van menselijke activiteit. Volgens de meeste milieuactivisten zal deze trend alleen maar verergeren in de nabije toekomst - de wereld staat op het punt van een nieuw wereldwijd uitsterven van fauna. Alleen deze keer zal alles niet meer gebeuren als gevolg van de val van een mysterieuze meteoriet of de uitbarsting van een supervulkaan, maar door de schuld van de menselijke beschaving.

Wetenschappers geloven dat het aantal vertegenwoordigers van de fauna zal blijven dalen en dat grote soorten, zoals olifanten, neushoorns, adelaars of grote katten, met uitsterven worden bedreigd. Het is voor dergelijke dieren dat het om verschillende redenen tegelijkertijd om verschillende redenen moeilijk is zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. Dergelijke zoogdieren of vogels hebben in de regel een lage reproductiesnelheid van de populatie, het aantal welpen dat wordt geboren en grootgebracht tot volwassenheid is klein, en ze hebben meerdere jaren nodig om de reproductieve leeftijd te bereiken. In dit opzicht verliezen ze aanzienlijk aan kleinere soorten, bijvoorbeeld knaagdieren, die veel nakomelingen brengen en de broedperiode meerdere keren sneller bereiken. Onder vogels wordt een vergelijkbaar beeld waargenomen, waar insectenetende kleine vogels momenteel gedijen.

Bovendien hebben grote dieren, vooral roofdieren, vaak een smalle voedselspecialisatie, waardoor ze ook erg kwetsbaar zijn. De luipaard uit het Verre Oosten, wiens populatie meer dan een dozijn jaar in het Verre Oosten is hersteld, heeft een aanzienlijk aantal muskusherten op zijn grondgebied nodig en kan zonder dit niet bestaan. Terwijl het dieet van kleinere soorten diverser is.

Hier kwamen wetenschappers tot zulke teleurstellende conclusies nadat ze de populatiestatus van meer dan 15 duizend soorten zoogdieren hebben geanalyseerd. En onlangs verspreidde de wereld het nieuws van de dood van de laatste mannelijke Sumatraanse neushoorn in Maleisië, en in totaal bleven niet meer dan 300 dieren van deze soort in leven. Wetenschappers hebben zijn biomateriaal bewaard om deze soort in de toekomst te kunnen doen herleven. Dat is alleen als deze neushoorn een toekomst heeft, gezien het feit dat grote dieren op de planeet geen plaats meer hebben.