Hoe vang je een haai bij de staart?

Onderwaterfoto's van haaien veroorzaken altijd een dubbelzinnige reactie ... Duik je er echt rechtstreeks naartoe? Hoe kun je niet zo bang zijn? Wat een gruwel, het is een HAAI !!!

Deze grote vissen zijn doodsbang voor bijna iedereen ... iedereen behalve de duikers zelf.

En duikers duiken trouwens vaak onder water om haaien te zien. En ze duiken niet alleen, maar vliegen speciaal door de halve wereld naar verschillende "haaien" -plaatsen, naar waar de kans om ze te zien vooral is ... In ieder geval zeker!

Een dergelijke plaats is Cuba. Alleen het Nationaal Park "Queen's Gardens" en de wereldberoemde attractie met haaien. Nog steeds niet erg eng?

Dan vertel ik ...

Haaien zijn fundamenteel verdeeld in twee soorten: vleesetende en vleesetende. Zoals de naam al doet vermoeden, verschillen ze in wat ze eten. De voormalige voeden zich met vlees, dat wil zeggen warmbloedige dieren. Dit is slechts een mijl afstand ze ruiken de "geur van bloed" en zijn potentieel gevaarlijk voor mensen. Deze omvatten bijvoorbeeld de beroemde grote witte haai. De laatstgenoemden eten uitsluitend vis en reageren daarom niet op het bloed van warmbloedigen (het komt niet in hun voedselketen). Het is voor zulke haaien dat duikers voornamelijk duiken.

Beide soorten zijn te vinden in Cuba. De eerste wordt vertegenwoordigd door stierhaaien waarvan de aureool ver van waar we waren aan de zuidkust van Liberty Island lag. De tweede heeft verschillende soorten, waaronder de zogenaamde zijden haaien. Dat is alleen omwille van deze haaien, we reden de halve wereld ...

Maar zoals gewoonlijk, eerste dingen eerst ...

Zijdehaaien (Carcharhinus falciformis). Verwijst naar de grijze haaiensoort. Oceanische soorten gevonden op verticale wanden en zeebodems. Maximale afmetingen - lengte tot 3 m. Diepte van de habitat - van 1 m tot 500 m.

Dit zijn de meest voorkomende haaien, zo niet voor één functie: als de haai het puntje van de staart buigt, valt hij in een catatonische verdoving en kan hij niet bewegen. Dit mechanisme wordt gebruikt om te paren: mannen grijpen vrouwtjes bij de staart en immobiliseren ze. (Dit werkt echter ook voor mannen.)

En als je de kans zou hebben om een haai bij de staart te houden, zou je dan weigeren?

Zo komen duikers van over de hele wereld voor deze geweldige kans - om een haai bij de staart te vangen.

Maar het vangen van een haai in de natuurlijke omgeving is niet zo eenvoudig ... In tegenstelling tot wat wordt getoond in verschillende onwetenschappelijke films, zijn haaien in de natuur erg verlegen ...

Om haaien te verzamelen, worden ze gelokt ...

Meer precies, zelfs lokken. Fish!

Zulke voeding zal waarschijnlijk zelfs voor ervaren duikers afschuw veroorzaken.

Het heeft ons veroorzaakt ... Maar we probeerden het niet te laten zien ... De dag ervoor vertelde onze duikgids, een van de oudste en, zonder twijfel, de meest ervaren Cubaanse duikgidsen, een nieuwsgierig verhaal. Eens tijdens zo'n duik verwondde hij tevergeefs zijn hand aan koralen. Bloedschotten geslagen als een fontein, tientallen haaien cirkelden rond en het tafereel leek op een gezonde horrorfilm, inspirerende angst voor de ongelukkige duikers die getuige waren van deze scène ...

Wat gebeurde er toen ??? Maar niets! Haaiengedrag ZELFS NIET VERANDERD!

Alleen omdat de "geur van bloed" hen volkomen vreemd is ... Er ontstaan geen voedselreflexen en als gevolg daarvan ook de wens om een tand te proberen. Er is dus absoluut geen reden om bang te zijn voor haaien in deze situatie. Maar knuffelen is natuurlijk ook niet de moeite waard ...

Een goede kudde haaien van 10-20 koppen (of zelfs meer) vliegt naar de geur van vis, die rond de boot cirkelen in de hoop iets lekkers te krijgen en nergens heen te gaan. Ze vangen in deze situatie is veel eenvoudiger, hoewel het ook enige vaardigheid vereist ...

Voordat we gaan duiken, geeft onze duikgids een masterclass over het vissen op haaien. Zeggen dat hij niet bang voor ze is, is absoluut niets zeggen!

Dan zal hij een masterclass in het water laten zien. Maar deze kunstvliegen zijn eenvoudigweg niet in woorden en foto's over te brengen.

Er zijn veel nuances in het vissen op haaien. Om de punt van de staart te vangen en correct te breken, moet je hem ook vasthouden ... Geïmmobiliseerd, hij breekt niet uit, maar hij weegt veel, dus jij en de haai beginnen bijna onmiddellijk vol vertrouwen te zinken. Als je het drijfvermogen compenseert om min of meer op dezelfde diepte met de haai te blijven, dan zal de kurk bij het loslaten met een hoge waarschijnlijkheid naar de oppervlakte vliegen ... Bovendien, op een diepte van 2-5 meter, waar al deze schande plaatsvindt , het is vooral moeilijk om het drijfvermogen te compenseren ... Maar haaien zwemmen niet op dezelfde diepte ... Hierdoor worden oren erg aangetast ...

Maar dit alles is onbeduidend in vergelijking met het vermogen om een haai te houden!

Niet iedereen slaagt erin om het te vangen, zelfs na het ontvangen van alle gedetailleerde instructies, en ondanks het feit dat ze letterlijk op armlengte zwemmen. Het lijkt erop dat je al hebt gegrepen, maar op het laatste moment glipt ze letterlijk van onder haar vingers. Daarom vingen de gidsen zelf vaak haaien en gaven ze vervolgens in handen van diegenen die wilden vasthouden.

Je kunt een haai niet lang houden. Deze soort haaien is constant in beweging. Op deze manier ventileren ze de kieuwen. Ze zeggen dat als je een haai 5 minuten geïmmobiliseerd houdt, hij kan sterven. Daarom mochten we de haai slechts anderhalve minuut houden, niet meer.

Laat de haai helemaal niet eng zijn. Ze gaat gewoon meteen de diepte in. Wraak is niet een van haar natuurlijke reflexen.

Nou, en misschien zal ik meteen een logische vraag beantwoorden: ja, uiteindelijk heb ik nog steeds één haai gevangen! En streelde een beetje ... Bij aanraking zijn ze als een autoband ... Rubber - rubber ... Voor niets, die zijde ...