Hoe het Duitse leger onwillekeurige redders van wolven bleek te zijn

Nog niet zo lang geleden werden wolven op grote schaal verspreid over heel Eurazië - van West-Europa tot Kamchatka en Tibet. Mensen waren bang voor hen en hielden nooit van: roedels wolven vielen regelmatig vee aan, er waren vaak gevallen van dood van mensen door de schuld van deze roofdieren. Dergelijk gedrag van dieren veroorzaakte hun massavernietiging. In heel Europa, met uitzondering van taiga-zones in het noorden van Europees Rusland, verdwenen wolven bijna in het midden van de 20e eeuw.

Maar, zoals vaak gebeurt, begrepen mensen pas na hun uitroeiing welke rol ze spelen in natuurlijke ecosystemen en hoe belangrijk ze zijn voor het behoud van natuurlijke landschappen. Sinds het einde van de 20e eeuw zijn in veel Europese landen programma's gestart om de Europese ondersoorten van de grijze wolf te beschermen, en dit roofdier is op wetgevingsniveau beschermd. Maar om de bevolking te doen herleven was veel moeilijker dan om uit te roeien. En als het voor het herstel van hoefdieren bijvoorbeeld voldoende is om meerdere paren dieren binnen te halen en hun natuurlijke reproductie niet te verstoren, dan is alles met roofdieren veel gecompliceerder. Voor de groei van de roofdierpopulatie is een stabiele voedselvoorziening nodig, dat wil zeggen het vereiste aantal van die diersoorten waarop ze zich voeden. In het geval van de wolf fungeren herten, wilde zwijnen, reeën en andere hoefdieren als de belangrijkste prooi. Als de jacht mislukt, kunnen wolven natuurlijk enige tijd aas eten, er zijn hazen of kleine knaagdieren, maar de aanwezigheid van hoefdieren is een voorwaarde voor het herstel van het aantal wolven.

Tegenwoordig neemt het aantal roofdieren geleidelijk toe in veel Europese landen, waar ze zich ernstig bezighouden met het herstel van de populatie van de Europese ondersoort van de wolf. En in Duitsland heeft zich rond de wolf een vrij interessante situatie ontwikkeld.

Dit land heeft ook wetten aangenomen voor de bescherming van wolven, er zijn verschillende beschermde gebieden waar wolven leven en de hoefdierenpopulatie wordt hersteld. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw registreerden wetenschappers de eerste verschijning van wolvenwelpen en tegenwoordig leven er meer dan 70 wolvenpakketten in Duitsland. Maar tegelijkertijd constateren biologen een vreemd patroon: het aantal wolven is hoger in de gebieden waar het leger en hun trainingsgebieden zich bevinden, en niet waar speciaal voor hen natuurreservaten zijn aangelegd. Na aanvullend onderzoek te hebben gedaan, kwamen Duitse wetenschappers tot de conclusie dat er op die plaatsen waar het leger aanwezig is, vrijwel geen stropers zijn en dat wolven zich daarom veiliger voelen. Ja, ze worden beschermd tegen de dood door officiële wetgeving en de grenzen van beschermde gebieden, maar om volledige bescherming te organiseren zijn er niet genoeg fondsen en personeel, dus illegale jacht is helaas ook aanwezig in plaatsen van officiële bescherming van wolven. En waar het leger zich bevindt, zijn er bijna geen dergelijke misdaden en slimme wolven bepaalden snel waar het beter is om te fokken.