Roebel rust > Artikelen

Het is interessant om een maand lang alle inwoners van Rublevka te laten wonen aan de andere kant van de evenaar in ... een beetje niet-luxe woningen. Nee, fatsoenlijk, natuurlijk. Volgens lokale normen. Zou je overleven?

De helft zou hysterisch zijn geweest in de eerste dagen, en de andere helft zou zeker in een diepe depressie zijn gegaan in afwachting van de terugkeer naar hun gezellige herenhuizen.

Nou, mensen leven niet. En zelfs blij. Immers, het huis! Uw eigen! En trouwens, zonder hypotheek!

Maar over het algemeen was het heel interessant om te zien waar de Madagascanen in leven.

Hun huizen zijn zeer divers in verschillende delen van het land: er zijn huizen met rieten daken, biljart-reclame-huizen, en de wonderen van ontwerpideeën en appartementsgebouwen, en een echte huisverwarmer. Slechts één ding verenigt hen - algemene armoede en prachtige textuurruches, waardoor deze arme huizen er heel mooi uitzien ...

Ik zal de show beginnen met klassieke lokale modellen.

Dit zijn fatsoenlijke huizen. Er leven heel nette, dure en succesvolle mensen in.

Onderste eigen winkel, winkel of verhuurd aan andere verkopers. Boven wonen de gastheren.

Maar er zijn niet veel van dergelijke huizen in Madagaskar.

Veel vaker komt zoiets voor.

En dit is verre van een sloppenwijk. Dit is een normaal huis in het dorp, en er zijn misschien niet eens andere huizen in het hele dorp, alleen zulke.

In min of meer grote nederzettingen wonen velen in dergelijke flatgebouwen. Integendeel, drie kamers.

Over het algemeen komt een soortgelijke vormfactor het meest voor in Madagaskar.

Secties met niet-residentiële begane grond, residentiële tweede, balkon en dragende kolommen. De lengte van het huis hangt alleen af van het aantal ingangen van het appartement.

Een vrij groot privé-woningbezit. De eigenaar heeft zelfs een auto, wat in de provincie een indicatie is van een zeer hoog inkomen. Dus je begrijpt, in de dorpen zijn er helemaal geen auto's !!! JA dat er auto's zijn, ze hebben helemaal niets, armoede is compleet.

Er zijn geen glazen in de huizen van Madagaskar, in plaats van luiken. Je ziet dus vaak huizen met gesloten luiken. Men krijgt het gevoel dat niemand in huis woont. In feite zijn de eigenaren net ergens vertrokken om het huis te sluiten.

Hier bevindt de winkel zich niet op de begane grond van het huis, maar wordt deze gewoon een dag op straat uitgezet.

Soms zijn er zooooo designhuizen!

En zelfs de herenhuizen !!! Toegegeven, in de regel zijn dit mini-hotels met meerdere kamers, vrij duur.

Woongebouw met drie appartementen.

Hoe verder de provincie in, hoe kleiner en bescheidener huizen worden.

Soms zie je huizen die op billboards lijken. Eerlijk gezegd weet ik niet of hun eigenaren worden betaald voor reclamekleuren, of dat de eigenaren van dit of dat bedrijf gewoon leven in de kleuren waarvan ze hun huizen schilderen.

Multifunctioneel huis.

In dorpen op een paar honderd kilometer van Antananarivo zijn huizen veel eenvoudiger.

In veel nederzettingen is er helemaal geen elektriciteit, en de enige manier om telefoons en verschillende apparaten op te laden, en om 's avonds licht te krijgen, is met zonnepanelen. Hoe mensen leefden vóór hun massadistributie, kan men alleen maar raden.

En dit is al een behoorlijk afgelegen plek. Arme dorpen, waar het inkomen van mensen voor een jaar evenveel kan zijn als in Moskou, besteedt een persoon voor een stevig diner voor twee in een duur restaurant.