Werkende mensen van Kameroen

Op het eerste moment na aankomst lijkt alles vreemd, onnatuurlijk en zelfs verkeerd. De stad lijkt een mengeling van winkels, zelfgemaakte borden, waarachter kappers met krukken, apotheken met open loketten, cafés met onhygiënische omstandigheden en nog veel meer, wat de aandacht trekt van een Europese, zij het onbeschaafd.

Voor de eerste dag wisten we alleen te begrijpen wat er bewoog en waarom, en begonnen we ons langzaam te verdiepen in de betekenis van wat er gebeurde. De hersenen namen de basisprocedures over, die in eerste instantie veel rekenbronnen in beslag namen, en de kennismaking met de buitenwereld begon.

Omdat we geen tijd hadden om de stedelijke manier van leven echt te begrijpen, gingen we naar de jungle in het oosten.

We reden door dorpen en stopten in steden; 's ochtends liepen we over de markten en langs drukke straten. In twee weken werd hun leven zo natuurlijk en begrijpelijk dat bij hun terugkeer naar Douala een metropool in hun ogen verscheen. Neonreclames, reclame, schoonheidssalons, bioscopen en casino's, disco's, supermarkten. De naam van de film "Big City Lights" flitste door mijn hoofd, ik zong voor mezelf "New York, New York" uitgevoerd door Sinatra, en alles viel op zijn plaats.

Ik denk dat niets beter over een land spreekt dan zijn gewone arbeiders. En daarom beginnen we onze kennismaking met Kameroen van hen.

Werknemers bij benzinestations onderscheiden zich duidelijk door hun uniforme en beleefde gedrag (onze chauffeur werd gevraagd om de uitgang van het tankstation niet te nemen wanneer hij in een bocht parkeerde, hoewel hun gesprek na een weigering in verhoogde tonen veranderde, maar op de een of andere manier werd aangenomen dat de status van een werknemer geen vloeken toestond het bedrijf Texaco).

Bij benzinestations is het verplicht, en langs de wegen zijn er vaak complexen van autoreparatiewerkplaatsen.

En over het algemeen verschillen ze niet van Europese: bandenmontage, batterij opladen, carrosserieherstel en mechanische reparatiewerkplaats. Er staan bekende merken op de borden. Nou, misschien zien ze er wat eenvoudiger uit :)

Handel in "orthopedische" matrassen. Hun medicinale eigenschap wordt bepaald door de vorm van het bedframe, omdat zelfs 150 mm van gewoon schuimrubber u alle kenmerken van het ontwerp van het slaapbed laat voelen.

Neem een kijkje, vanaf hier kunt u een internationaal gesprek voeren en een fax verzenden, uw account op uw telefoon aanvullen en alle benodigde accessoires voor uw mobiele telefoon kopen. Afrikaans netwerk.

En de dienst van deze jongens werd onterecht afgeschaft door machinegeweren in geciviliseerde landen. Hiermee kun je je telefoon opladen, geld naar jezelf overboeken. Dit is vrij eenvoudig. Je vertelt ze je nummer, je geeft geld en ze maken het benodigde bedrag over van hun mobiel. Kijkt naar iets terwijl je geld verdient :)

Dit is het merk! Power! De hele straat was geschilderd in bedrijfskleur.

We maken kennis met het hoofdvoertuig van Kameroen - een motorfiets. Dit is een taxi, en persoonlijk vervoer, en een interregionale wijze van vervoer, en natuurlijk vracht. Er zijn veel motorfietsen. Ze zijn zeer vergelijkbaar in ontwerp. Ik vond Konda vooral leuk. :-)

In steden zijn de hoofdstraten eigenlijk markten. Ze verkopen een zeer gemengd product. Plastic producten domineren. Zeer praktische containers, bekkens, schalen. We zagen hoe bassins vis vangen, maar daarover later meer.

De goederen worden rechtstreeks op de markt bereid. Wat kon niet worden achterhaald. Ze spraken geen Engels en ik sprak geen Frans.

Maar dit zijn palmbladeren. Zie het juiste product, omdat het zo netjes gesorteerd en verpakt is.

Man en vrouw. Bezit een winkel met huishoudelijke artikelen. Differentiatie voor de meer succesvolle en minder opvallende kleding, en natuurlijk op de plaats waar de goederen worden verkocht. Er zijn praktisch koningen in de winkel, en het is interessanter om met hen te communiceren.

Groene tomaten zijn altijd getroffen in hete landen. En de minnares, zie je, is een fashionista. Houdt het merk vast.

Op de voorgrond staat een planten. Om de een of andere reden beschouwen ze het niet als een banaan. Zeer vaak. In feite - onze aardappel. Het is gekookt, gebakken, patat, friet. Aangezien de belangrijkste bijgerechten op de reis rijst en planten waren om uit te kiezen, was het mogelijk om dit product in alle gedaanten te evalueren. Niet slecht.

Om deze hele sector van de economie te bedienen, worden zeer efficiënte voertuigen gebruikt in de verhouding van kilogram vracht tot aandrijfvermogen.

Grote winkels zijn vaak in handen van Moorse mensen. En zo worden etnische diaspora's op de markten geboren. En jullie komen allemaal in grote aantallen. Overal dus.

Olieverversingsstation. Van links naar rechts: Shell, Mobile, BP, Texaco, Castrol, Elf en lokale fabrikanten.

Maar hoe kunnen de werkende mensen vertrekken zonder voedsel? Dit is het Kameroense fastfood. Het papier links in je zak is aan het inpakken. Er wordt gesneden en snel gebakken vlees in gelegd en een lepel hete peper, goed, zoals een ketchup, wordt in de buurt gegoten. Je zult niet aan je oren trekken!

En dit is een dorp (het verschil tussen een stad en een dorp is heel eenvoudig: meer dan één straat is een stad). De bank maakt deel uit van een woongebouw. Op het aanrecht staan bananen. Heerlijke bananen worden afzonderlijk verkocht. 1 roebel - een ding.

Sanga-rivier. De waterweg die drie landen verbindt - Kameroen, Centraal-Afrikaanse Republiek en Congo. Ze hebben het CIS daar, naar onze mening, dus het verkeer is gratis voor de lokale bevolking. Ze vangen een vis, bezoeken elkaar, vervoeren kleine dingen beetje bij beetje.