Waarom de meeste Japanse kastelen een remake zijn

In het centrum van veel Japanse steden zie je vaak een prachtig kasteel in de klassieke stijl van de Japanse architectuur. Deze gebouwen zien er niet uit als kastelen in Europa, en zelfs in andere Aziatische landen zien de vestingwerken er anders uit. Een Japans kasteel is noodzakelijkerwijs een complexe, gelaagde structuur met meerdere daken en bovenbouwen. Velen van hen staan op de hoogten van pure stenen muren en kunnen zelfs tot op de dag van vandaag worden omringd door water. Japanse kastelen zien eruit als romantische onneembare bolwerken uit een soort fantasie.

En het is een beetje jammer om over het ene na het andere kasteel te leren dat de meeste van hen ons niet bereikten vanaf het moment dat de nobele samoerai Japan regeerde, maar gewoon in de jaren 1960 werden gebouwd met behulp van moderne technologie. Hoe is het gebeurd en waarom? Laten we het goed doen.

Hier zijn een paar kastelen in Japan. Voor ons liggen de kastelen van Hiroshima, Osaka, Kokura en Fukuyama. Ze bestonden allemaal in de tijd van het Japanse feodalisme en werden in de tweede helft van de twintigste eeuw vernietigd en herbouwd.

De meeste zijn gebouwd met de nieuwste technologieën: bouwkranen, gewapend beton. Dat wil zeggen, dit zijn dezelfde historische kastelen als die in Disneyland.

Binnen veel van hen vindt u niet alleen brede moderne trappen, maar ook een lift! Kun je je de historische samoerai voorstellen die in pantser van de eerste tot de vierde verdieping in pantser reden?

Kortom, zodra je zo'n kasteel binnenstapt, realiseer je je onmiddellijk dat dit puur bedrog is en dat er weinig te maken heeft met oude geschiedenis. Welnu, misschien het feit dat er ooit echt een historisch kasteel op deze plaats was.

In het hele land zijn er slechts 12 kastelen, die worden beschouwd als "historische originelen" die niet zijn vernietigd en 50 jaar geleden niet helemaal opnieuw zijn opgebouwd. Hier is de beroemdste van hen Himeji Castle:

Jarenlang was het gesloten voor restauratie, maar moderne Japanse restauratie is een nauwgezette zaak, nu proberen ze heel zorgvuldig het maximum aan originele materialen te behouden. Zulk werk blijft jaren duren.

Binnenin zijn de originele interieurs bewaard gebleven. Er zijn geen kamers als zodanig, elke verdieping is een grote open ruimte, die, indien gewenst, kan worden opgebroken door traditionele papieren scheidingswanden (er zijn houten "rails" voor hen).

De verdiepingen zijn verbonden door zeer steile trappen. Er zijn geen liften in zicht.

Maar waarom zijn zulke echte kastelen zo zeldzaam in een land waar ze waarde hechten aan geschiedenis, cultuur en tradities? Hoe kwam het dat de meeste kastelen in heel Japan werden vernietigd en herbouwd?

De belangrijkste reden hier is dat veel Japanse kastelen voornamelijk van hout zijn gebouwd (dit is duidelijk te zien in de vorige twee foto's). Een boom heeft de neiging om te branden.

Japanse kastelen verbrandden het grootste deel van de geschiedenis van het land - vooral vanwege militaire conflicten. Deze forten gingen van de ene clan naar de andere, vaak tijdens deze "overgang" werden ze tot op de grond afgebrand. Het kasteel van Osaka werd bijvoorbeeld meer dan 400 jaar geleden verbrand als gevolg van een belegering door de troepen van de eerste shogun van de Tokugawa-clan. Toegegeven, een paar jaar later werd het herbouwd. Het was in de volgorde van de dingen.

De belangrijkste periode van het verval van Japanse kastelen was de tweede helft van de XIX eeuw. Het land onderging enorme transformaties, die later de Meiji-restauratie werden genoemd. Het was een overgang van een feodaal regeringssysteem, waar de sjogoen en samoerai echte macht hadden, naar een monarchie in westerse stijl onder leiding van de keizer. Tijdens deze hervormingen en conflicten werd de samoeraienklasse afgeschaft.

Nu kijken we naar Japanse kastelen en zien we prachtige, romantische monumenten van oude architectuur. En in die dagen waren kastelen versterkte centra van feodale macht, die de jonge centrale regering in Tokio als een bedreiging voor haar autoriteit beschouwde.

Hetzelfde kasteel in Osaka werd opnieuw verbrand in een conflict tussen de keizer en de laatste shogun van de Tokugawa-clan. Geef toe dat er iets elegants is - we kunnen zeggen dat de 250-jarige macht van de Tokugawa-dynastie begon en eindigde met het verbranden van hetzelfde kasteel!

Dit gebeurde echter in het hele land. Toen het feodale systeem viel, kwamen alle kastelen van Japan in het bezit van de keizer. Tegelijkertijd wilde de monarchie het herstel van de samoeraienmacht niet en beschouwde ze kastelen als potentiële centra waarrond opstanden van voormalige feodale heren konden uitbreken (ze gebeurden echt).

Daarom werden tijdens de Meiji-periode bijna tweeduizend oude kastelen in heel Japan vernietigd - sommige werden verbrand of gewoon vernietigd. De meeste andere krachtsloten hielden eenvoudigweg op te worden gehandhaafd, en zij verslechterden snel en raakten in verval.

De Tweede Wereldoorlog 'eindigde' de meeste van de resterende kastelen in Japan. Permanente Amerikaanse bombardementen waren gericht op de steden, en een groot aantal van de resterende kastelen werden vernietigd in de jaren 1940.

Gedurende het grootste deel van de jaren 1950 hadden de Japanners geen tijd voor kastelen. Ze herwonnen de soevereiniteit in 1952 en begonnen geleidelijk de belangrijkste objecten van industrie en infrastructuur opnieuw op te bouwen. Maar in de jaren zestig groeide de economie een beetje en veel steden begonnen hun kastelen opnieuw op te bouwen.

Onlangs is deze trend echter aan het veranderen en de Japanners beschouwen hun kastelen meer als een cultureel erfgoed en architecturale monumenten. De overgebleven oude gebouwen van vandaag worden bewaard en gerestaureerd en steeds meer "nieuwe" kastelen proberen te bouwen met behulp van oude tekeningen en technologieën.

Er zijn verschillende "moderne" kastelen, relatief recent herbouwd, in de constructie waarvan de oude technologieën maximaal zijn gebruikt. Een voorbeeld hiervan is Kanazawa Castle, herbouwd in 2001. Tegenwoordig zamelen initiatiefgroepen fondsen in voor een soortgelijke 'historische' reconstructie van de Edo-kastelen (in Tokio) en Takamatsu (op het eiland Shikoku).

Dus de toekomst van Japanse kastelen ziet er redelijk goed uit.

In de tussentijd blijven die 12 historische kastelen die in min of meer originele vorm op ons zijn teruggekomen in het land. Hier is een lijst van hen: Kasteel Bitchū Matsuyama, Kasteel Hikone, Kasteel Himeji, Kasteel Hirosaki, Kasteel Inuyama, Kasteel Kōchi, Kasteel Marugame, Kasteel Maruoka, Kasteel Matsue, Kasteel Matsumoto, Kasteel Matsuyama (Iyo), Kasteel Uwajima.