Politiewagenreis in Egypte

Ik ging met de auto naar Egypte, toen nog niemand het had gedaan, omdat er geen rechtstreekse vluchten naar dit land waren en er problemen waren met de veiligheid. In het begin was alles goed - ik ging en ging sightseeing. Maar in de regio Meidum hielden sommige gewapende mensen me vast.

Ik onderzocht de piramide in Meidum, nam afscheid van de politie die hem bewaakte, gaf de chef een omkoping in de vorm van 10 Egyptische pond, hoewel hij zei dat hij klein was maar snel achterop liep. En na 300 meter bij de controlepost in de buurt van de faciliteit zei de politie dat ik ze moest volgen. Toen dacht ik dat het nodig was om meer te geven, om problemen te voorkomen ...

De piramide in Meidum.

Aan de linkerkant is de lokale politie of militaire controlepost.

De eerste begeleiding.

We wachten bij de checkpoint, de uitgang werd geblokkeerd door spikes.

Ik ging 's nachts van hier naar Abydos, dat al op 500 km afstand was, en in plaats daarvan kwamen we aan bij het politiebureau, dat in de tegenovergestelde richting aan de weg lag. Daar hebben ze me niets uitgelegd, een politieman of misschien een militair (ze begrepen ze niet), die minstens twee Engelse woorden kende, toen hij wegging zei hij: "Sorry, wacht even." Dus ik wachtte ongeveer een uur zonder enige uitleg. Ik sta al op het punt de ambassade te bellen. Toen reden verschillende auto's met gewapende mannen het politiebureau binnen, die mijn auto in de ring namen (in hun jeeps) en hen vertelden hen te volgen. Dus reden we met een snelheid van ongeveer 70-80 km per uur naar de dichtstbijzijnde grote nederzetting, echter in de richting die we nodig hadden. De pantserwagen sloot de kolom achter ons, die echter steeds achterbleef. Op een van de kruispunten in de buurt van de stad Qasr Al Basil draaiden mijn metgezellen zich plotseling om, toonden dat ik vrij was en reden terug.

Na 1,5 uur tijd te hebben verloren, was ik blij dat ik eindelijk vrij was en snelde naar de plaats van overnachting. Ze stopten me echter bij het volgende controlepunt, kopieerden de documenten naar de auto en zeiden dat ik moest wachten. Na 10 minuten ging ik opnieuw onder bewaking. Het verhaal begon te herhalen, beide politieauto's vergezelden me, toen kopieerden ze de gegevens en mochten ze zelf gaan. Niemand heeft iets uitgelegd. Ze keken niet naar mijn paspoort. Het enige wat ze vroegen, was waar ik heen ging. Praten over Abydos, dat een half land verwijderd was, was nutteloos; niemand kende zo'n stad. Daarom sprak ik van de dichtstbijzijnde regionale centra, zoals Asyut, Sohag, enz. Het werd duidelijk dat ik op deze manier in de goede richting werd gereden, alleen met veiligheid. Hieruit opvielen 4 machinegeweren in een auto tot 4 auto's / gepantserde auto's gevuld met machinegeweren. Het was in ieder geval wat troost dat ik veel tijd op de weg verloor. Niet elke president heeft zo'n escort, maar er zouden genoeg gewapende mannen zijn om een paar buurlanden te vangen.

Het tweede konvooi.

Verandering van konvooien.

Het enige, bijna overal waar ik moest wachten op dit konvooi zelf, dat leek te zijn verzameld van alle dichtstbijzijnde wegversperringen, en een man met grote sterren, die de rest de "generaal" noemde, reed in het hoofdvoertuig.

Toegegeven, tegen het einde van de reis werd het gemakkelijker. Op een van de tamelijk lange delen van de escort rende de auto onder de 130, en ik, samen met hen, alle regels overtreden, snelde sneller naar het hotel. Twee keer in het donker begrepen we niet dat ze ons vertraagden om een konvooi te geven. De eerste keer renden we gewoon voorbij, waarbij we bijna een politieman neerhaalden die ons wilde vertragen. Maar achter ons werd een achtervolging georganiseerd, die onderweg onze escort werd. Een andere keer renden we voorbij zonder achtervolging. En aan het einde van de weg, op het laatste stuk van de weg, misten we het konvooi bij de splitsing, reden we langs een andere weg, die de navigator net zo snel gaf, uiteindelijk waren we verloren.

Nacht loopt onder bewaking.

De auto vooruit is goed, we haasten ons snel.

Nog een checkpoint.

We kwamen rond 11 uur aan in het hotel, ter vervanging van ongeveer 9 konvooien die ons 30-70 km vergezelden. In de ochtend onderzochten we de lokale oude Egyptische tempel, maar aan de rand van Abydos herhaalde de situatie ... deze keer werden we door verschillende konvooien naar Dendera begeleid, omdat het ongeveer een uur rijden voor haar was. Na Dendera (dit is niet ver van Luxor), tot aan de zuidelijke grens met Soedan, waren er geen konvooien en keerden we terug naar Caïro langs de weg langs de Rode Zee - onze auto interesseerde niemand.