20 echte foto's van wat Pripyat was vóór de ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl

In het Sovjettijdperk groeiden atomaire steden als paddestoelen. Pripyat werd de negende stad. Deze steden waren zeer aantrekkelijk voor jongeren: ze bouwden ze helemaal opnieuw bij de kerncentrale. Dus alles was perfect voor het leven hier: brede lanen, goede wegen, ideale locatie van huizen en recreatiegebieden. Geen kazerne of industriële zone bij de ingang van de stad, die meestal voorafging aan woonwijken, allemaal nieuw en mooi. Bovendien hebben kerncentrales altijd geprobeerd weg te zoeken van grote steden. Stel je eens voor: er waren dorpen in de buurt, dorpen met vervallen houten huizen en een onverharde weg, en slechts een paar kilometer later groeide een moderne stad op met ontwikkelde infrastructuur. Dit waren de echte steden van de toekomst met een goede ecologie (vaak lagen de steden direct naast het bos), uitstekende woningvoorraad en alles wat nodig is voor een comfortabel leven. Satellietsteden werden steevast een districtscentrum en dorpelingen droomden ervan om hier te gaan wonen voor permanent verblijf. Dus, schoolkinderen uit dorpen probeerden een goede opleiding te krijgen om hun plaats in atomaire stad te vinden. Dat was Pripyat: de stad werd gesticht in 1970 en tegen de tijd van het ongeluk in de kerncentrale woonden hier bijna 50 duizend mensen.

De kerncentrale van Tsjernobyl was een van de grootste in Europa, de autoriteiten verwachtten dat het aantal Pripyat na verloop van tijd zou toenemen tot 80 duizend inwoners. De bevolkingsgroei voor de kleine stad was erg snel: elk jaar werden ongeveer 800 kinderen geboren en kwamen ongeveer 600-700 mensen naar de stad door distributie vanuit verschillende regio's van het land. Meestal in de atoomstad waren jong: de gemiddelde leeftijd van de inwoners was 26 jaar. We bieden aan om te zien hoe het leven in deze stad was voor de ramp die de hele wereld trilde.

Uitzicht op de kerncentrale van Tsjernobyl. Aan de linkerkant is slechts het vierde blok waar het ongeval plaatsvond.

Pripyat was drie kilometer van de kerncentrale van Tsjernobyl. Foto genomen vanuit het raam van een van de huizen.

Stadscentrum.

Schoolkinderen van Pripyat. Ten tijde van het ongeval waren er vijf scholen in de stad actief.

Pripyat luchtfoto.

Stad bloembed.

Op de binnenplaatsen waren speeltuinen en brede trottoirs. In 1986 waren er 15 kleuterscholen.

Huis van cultuur "Energetik".

De Pripyat-rivier was een favoriete vakantieplek voor burgers.

Daarop gingen motorschepen waarop gereden kon worden.

Ook gingen velen vissen op de rivier.

In de besturing.

Processie ter ere van 1 mei.

Spring.

Kinderen tekenen op de stoep.

De bruiloft.

Straat bij het zwembad "Lazurny".

Stadscafé.

Pripyat 's nachts.

Na het ongeval werd een nieuwe stad gebouwd - Slavutich. Het ligt op 50 kilometer van de kerncentrale. Hier zijn veel inwoners van Pripyat gaan wonen. Vandaag wonen er ongeveer 25 duizend mensen in Slavutich, 8 duizend inwoners zijn hier als kinderen naartoe verhuisd. Een deel van Slavutsk mensen werkt nog steeds in een kerncentrale.