Babirussa van Sulawesi Island: het meest ongewone varken ter wereld

Op het eiland Sulawesi is er een volledig ongewoon wild varken genaamd Babirussa, dat heel anders is dan de rest van zijn familieleden. De lokale bevolking noemt haar een hertsvarken, en dit alles omdat het hoofd van de mannetjes van deze soort is versierd met vier lange tanden, die vanwege hun indrukwekkende grootte meer op hoorns lijken. Geen everzwijnen, noch bosvarkens, noch Afrikaanse wrattenzwijnen - geen van de leden van de varkensfamilie kan opscheppen over zulke ongebruikelijke tanden als babirussa.

Deze soort heeft ongewoon lange hoektanden, één paar aan elke kaak, die alleen bij mannen groeit. De tanden van de bovenkaak rusten op het voorhoofd naarmate ze groeien, en hoe ouder het mannetje wordt, hoe langer zijn tanden. In het wild leven babirussen tot 10-15 jaar, dus hoektanden, zowel bovenste als onderste, kunnen een aanzienlijke lengte bereiken bij mannen van hoge leeftijd. Het is opmerkelijk dat dieren geen hoektanden als voedsel gebruiken, omdat deze varkenssoort zich niet voedt met plantenwortels. Het is duidelijk dat ze alleen dienen als een kenmerk van mannen en, misschien, een instrument voor intimidatie van rivalen.

Maar originele tanden zijn absoluut niet het enige kenmerk van babirussa. Deze soort heeft vrijwel geen haarlijn en de huid is dun en gemakkelijk kwetsbaar. Bovendien hebben babirussen kleine oren en een onevenredig klein hoofd in vergelijking met de romp.

Babirussen wonen op het eiland Sulawesi, Buru en verschillende naburige. Deze varkens, nauwelijks geboren, kunnen prachtig zwemmen. Ze overwinnen gemakkelijk rivieren en zeestraten tussen naburige eilanden, dus de bevolking bestaat uit verschillende groepen. De grootste van hen woont in het noorden van Sulevesi, waar nog voldoende intacte bossen - habitats van Babirussa - zijn bewaard. Hoewel er onder deze varkens ook mensen zijn die liever tijd doorbrengen aan de kust. Bij eb komen Babirussiërs die dicht bij de kust wonen altijd naar de zee om voedsel te halen in de vorm van gapeous mariene inwoners die geen tijd hadden om zich in het water te verbergen. Hun dagelijkse routine is duidelijk gesynchroniseerd met de eb en vloed, hoewel in het algemeen plantaardig voedsel de overhand heeft in hun dieet.

Babirussen worden gemakkelijk getemd en sommige bewoners houden ze thuis. Bovendien wortelen ze perfect en kweken ze in dierentuinen en kwekerijen, die in de toekomst een belangrijke factor kunnen worden in het behoud van de soort. Babirussen leven in afgelegen gebieden van de natuur van de tropen, dus hun exacte aantal is onbekend. Maar experts zijn van mening dat er ongeveer 4 duizend dieren over zijn, en als gevolg van de geleidelijke vermindering van het gebied van natuurlijke bossen, worden ze minder. De tweede belangrijke factor die het aantal originele varkens in het wild reguleert, is de jacht op lokale bewoners, van wie velen op het platteland wonen en een traditionele levensstijl leiden. Nog niet zo lang geleden zorgde de Indonesische regering voor het lot van Babirussa en organiseerde een speciaal natuurreservaat om de soort te beschermen. Ik wil geloven dat de inspanningen van milieuorganisaties niet tevergeefs zijn en dat ongewone drijvende varkens met hoektanden kunnen worden gered.