Hoe de Olkhon-woelmuis aan het Baikalmeer het slachtoffer werd van onredelijke toeristen

Het Baikalmeer is een zeer populaire toeristische attractie. Prachtige landschappen en het unieke karakter van het meer zelf trekken veel Russische en buitenlandse toeristen aan. Maar overmatige recreatieve druk op het kustgebied en de Baikal-eilanden heeft al invloed op de toestand van lokale ecosystemen. En we hebben het niet alleen over vervuiling van het meer zelf, maar ook over schade aan dieren in het wild. Overmatige activiteit van toeristen op het grondgebied van het Baikal Nationaal Park heeft ertoe geleid dat de unieke soort zoogdieren op het punt van uitsterven staat.

De Olkhon-woelmuis leeft uitsluitend op de eilanden van het Baikalmeer en in een smalle kuststrook, dat wil zeggen, endemisch voor dit gebied. Maar in de afgelopen decennia is dit schattige dier van het knaagdierenteam zeer zeldzaam geworden. Wetenschappers die de populatie van de Olkhon-woelmuizen bestuderen, betreuren het dat het aantal van deze woelmuis sterk is afgenomen. Waar dit dier 50 jaar geleden in overvloed werd gevonden, is het tegenwoordig niet mogelijk om zelfs sporen van knaagdieren te detecteren. Maar hoe kon dit gebeuren in een beschermd natuurgebied?

Vreemd genoeg, maar volgens wetenschappers was een van de redenen voor het verdwijnen van woelmuizen de toeristen, of liever hun wens ten koste van alles om verschillende vormen van Baikal-stenen te bouwen. Het feit is dat de Olkhon-woelmuis uitsluitend leeft in stapels stenen, in open steppegebieden of onder de kronen van zeldzame bomen. De aanwezigheid van rotsachtige microlanden is een voorwaarde voor het succesvolle bestaan ​​van woelmuizen. Knaagdieren bouwen nertsen in hen en leggen passages waarin ze ontsnappen aan roofdieren, pantry's regelen en fokken. Een stenen dijk voor woelmuizen is een hele wereld, een eigen speciale wereld, elke ingreep die tot trieste gevolgen leidt. Natuurlijk realiseren toeristen die stenen piramides bouwen zich nauwelijks dat ze door hun acties de natuurlijke habitat van de endemische soorten van het Rode Boek vernietigen.

Voles kan worden geholpen om hun natuurlijke habitat te herstellen. Daartoe ontmantelen milieuactivisten en vrijwilligers regelmatig de stenen structuren die door toeristen zijn achtergelaten, en voeren ze educatief werk uit onder toeristische gidsen en instructeurs, waarbij ze alle gevaren van dergelijke "religieuze gebouwen" worden uitgelegd. Bovendien werken wetenschappers aan het fokken van deze soort in gevangenschap om in de toekomst knaagdieren in hun natuurlijke habitat vrij te laten.

Milieuactivisten vrezen dat als de Olkhon-woelmoes van de Baikal-eilanden verdwijnt, dit onomkeerbare gevolgen zal hebben voor lokale ecosystemen. Ze zijn de enige zoogdieren op de eilanden en voeden zich ook met gras en spelen een belangrijke rol in het proces van bodemvorming in dit rotsachtige gebied. Het is moeilijk voor te stellen wat de eilanden zullen worden als de woelmuis verdwijnt, maar wetenschappers hopen dat dit niet zal gebeuren.