Desert Roses: hoe stenen bloemen worden gevormd in de Sahara

Lake El Jerid, of Chott El Jerid, ligt in het centrale deel van Tunesië en droogt, zoals vele zoutmeren in de woestijn, periodiek op. De omvang van deze seizoensveranderingen is gewoon geweldig. In de winter, tijdens regen en relatieve koelte, is het enorme bassin van het meer gevuld met water. Op dit moment bereikt het gebied een indrukwekkende 5000-7000 vierkante meter. km en het is het grootste zoutmeer in de Sahara.

Maar met de komst van droogte en zomerhitte begint vocht te verdampen, waardoor de zoutafzettingen op de bodem van het bassin worden blootgelegd. Meestal droogt het meer bijna volledig uit, soms blijft er een klein ondiep reservoir over. Het is opmerkelijk dat dit meer soms niet eens op kaarten wordt weergegeven, omdat het het grootste deel van het jaar afwezig is, hoewel het nog steeds op de meeste kaarten te vinden is.

Lake Chott El Jerid staat bekend om zijn gipswoestijnrozen, die op de bodem worden gedolven. "Woestijnrozen", of stenen bloemen, worden fancy gipsformaties genoemd met mengsels van zand die lijken op de bloemen van rozen. Gips is een sedimentair mineraal, calciumsulfaathydraat, dat in de natuur wordt gevonden in de vorm van kristallen, drusen of dergelijke ongebruikelijke steenbloemen. Elke woestijnroos bestaat uit verschillende lenticulaire kristallen die zich in de dikte van het zand op de bodem van het meer vormen tijdens het regenseizoen. Wanneer het begint te regenen in het gebied van het gedroogde meer, worden gipszouten uitgewassen in de onderste zandlagen, waar ze kristalliseren en de meest uiteenlopende vorm krijgen. In de "woestijnrozen" is naast het belangrijkste mineraal (gips) altijd zand aanwezig, waarvoor ze soms "zandrozen" worden genoemd. Dergelijke gipsrozen worden op andere plaatsen in de Sahara gevonden, waar zich afzettingen van gipszouten bevinden.

Omwonenden gebruikten deze ongewone geologische attractie en organiseerden een souvenirbedrijf aan het meer. Hier vindt u stenen bloemen in verschillende vormen en maten, van kleine "knoppen" in de palm van uw hand tot indrukwekkende exemplaren die niet zo gemakkelijk te vinden kopers zijn. Soms zijn gipsfiguren, die een natuurlijke lichtbruine kleur hebben, geverfd waardoor ze rood, blauw en andere kleuren krijgen. Interessant is dat het water van kleine sulfaatmeren in de buurt vaak wordt gebruikt als een kleurstof. De zouten die erin zijn opgelost lossen na een korte tijd sculpturen van gips op in de gewenste kleur.

In de jaren zeventig werd een dam gebouwd in het noordelijke deel van het meer. Er is een snelweg op die de steden Tausar en Kebili verbindt.

In de zomer, wanneer het meer kleiner wordt dan een klein reservoir, krijgt het water erin een roze tint. Dit komt door de overvloed aan bacteriën die in het meer leven. Maar de gevormde zoutkorst geeft een bedrieglijke indruk van harde grond. In feite raden de lokale bevolking niet aan om dieper het meer in te gaan, en veel minder met de auto rond te gaan. Er zijn gevallen waarin mensen en kamelen door een laag zout in een viskeuze vloeistof vielen.

De laatste jaren is het meer steeds populairder geworden onder reizigers. Bijna alle routes die toeristen in Tunesië aanbieden omvatten een reis naar Lake Chott El Jerid. In verband met de ontwikkeling van toerisme, verschijnen hier infrastructuur en wegenwachtdiensten.