De Sahara-woestijn heeft de grootste ondergrondse zoetwaterreserves ter wereld.

De Nubische watervoerende laag bevindt zich in het noordoosten van de Sahara-woestijn in vier staten: Libië, Soedan, Tsjaad en Egypte. Er zijn aquifers in veel delen van de Sahara, maar het is in dit gebied dat ze een verhoogde productiviteit hebben, waardoor actieve waterwinning mogelijk is. De geschatte waterreserves in een laag ijzerhoudend zandsteen zijn ongeveer 150.000 kubieke meter. km. Het grootste deel van de Nubische watervoerende laag bevindt zich in Libië, dat sinds de jaren 70 van de vorige eeuw ondergronds water produceert.

De Kufra-regio is een goed voorbeeld van hoe het woestijnleven kan veranderen als er water in verschijnt. Vijftig jaar geleden, voordat hier water werd onttrokken aan de ondergrondse horizon van Nubië, was de Kufra-oase een kleine nederzetting waardoor handelsroutes liepen van het centrale deel van het vasteland naar de Middellandse Zeekust. Maar met de komst van water is alles veranderd. Tegenwoordig is Kufra de grootste agrarische regio, niet alleen in Libië, maar in de hele Sahara. Talrijke geïrrigeerde velden met een diameter van ongeveer 1 kilometer zijn duidelijk zichtbaar op de foto's van dit deel van de Sahara.

Naast Kufrah slaagde Libië erin om een ander project met betrekking tot de Nubische watervoerende laag te implementeren, dat de Grote Kunstmatige Rivier werd genoemd. Dit is een grandioos watervoorzieningssysteem dat water van ondergrondse horizonten van het zuiden naar het noorden levert. Hier, aan de Middellandse Zeekust, liggen de grootste Libische steden - Tripoli, Garyan, Benghazi, die ook zoet water nodig hebben. Een grandioos irrigatieproject, inclusief een netwerk van putten, waterleidingen en reservoirs, werd erkend als een van de grootste in de geschiedenis van de mensheid.

Nog niet zo lang geleden heeft Egypte, dat ook behoefte heeft aan extra hoeveelheden zoet water, zich aangesloten bij de ontwikkeling van de Nubische watervoerende laag op zijn grondgebied. Grondwater in dit land wordt ook gebruikt voor de behoeften van de landbouw en de organisatie van een geïrrigeerd landbouwsysteem.

De Sahara woestijn heeft voldoende warmte om een breed scala aan gewassen te verbouwen. Maar alles rust tegen het gebrek aan water, omdat neerslag in deze regio te verwaarlozen is. Maar als je ondergronds water onttrekt, wat vrij veel is in deze regio, dan kun je de woestijn in een bloeiende oase veranderen. Maar helaas kunnen niet alle landen het betalen, omdat voor de winning van grondwater bepaalde technische capaciteiten en materiële middelen nodig zijn.