Ongelofelijk avontuur: hoe een emigrant uit het Russische rijk de koning van Andorra werd

Andorra is een kleine Europese staat in de Pyreneeën tussen Spanje en Frankrijk. Andorra is formeel een apart land en heeft twee gelijkwaardige heersers, waarvan de huidige president van Frankrijk en de bisschop van Urhelsky zijn. Maar in de geschiedenis van dit land was er een interessante periode waarin Andorra zijn koning had, die een emigrant uit het Russische rijk was.

De geschiedenis van het Prinsdom Andorra kan worden teruggevoerd tot de VIII eeuw, en de dubbele positie van deze regio werd in de XIII eeuw vastgelegd na de sluiting van een overeenkomst tussen de Franse graaf de Foix en de bisschop van Urhelsky. Sindsdien is de zogenaamde dubbele soevereiniteitsstatus toegepast op Andorra, wanneer de staatshoofden tegelijkertijd het hoofd van de Franse Republiek en het hoofd van het bisdom Urchel zijn.

Maar het ongebruikelijke politieke systeem van Andorra, dat door de eeuwen heen werd ingesteld, werd verstoord in 1934, toen ze kort haar eigen koning verwierf en bijna een onafhankelijke staat werd.

Boris Skosyrev, de enige koning van Andorra in de geschiedenis, was een buitengewoon persoon, gevoelig voor avontuurlijke daden. In zijn biografie zijn er veel witte vlekken, maar het is zeker bekend dat hij werd geboren in de provincie Vilnius van het Russische rijk in een familie van Wit-Russen. Toen hij tijdens de Eerste Wereldoorlog aan het front diende, werd hij toegewezen aan de Britse divisie, die vocht aan de zijde van het Russische rijk. Later kwam hij terecht in het Verenigd Koninkrijk, waar hij naar alle waarschijnlijkheid samenwerkte met de Britse regering en tot 1933 in verschillende landen van Europa woonde.

Toen hij zich in Andorra bevond, op dat moment niet de meest vooruitstrevende hoek van Europa met een onontwikkelde economie en middeleeuwse overblijfselen, slaagde hij erin de Algemene Raad van het land te interesseren voor zijn hervormingsproject van ontwikkeling. Skosyrev stelde voor Andorra te veranderen in een welvarende regio met een ontwikkelde financiële sector en een gokzone, naar het voorbeeld van Monaco. De progressieve ideeën inspireerden de Andorrese Algemene Raad zozeer dat zijn leden niet alleen de ideeën van Boris Skosyrev accepteerden, maar ook instemden hem als koning te erkennen. Op 8 juli 1934 werd hij uitgeroepen tot koning van Andorra onder de naam Boris I.

Maar de nieuwe monarch was voorbestemd om slechts 12 dagen te regeren. Het feit is dat de vreugde van de Algemene Raad niet werd gedeeld door een van de co-heersers van de voormalige Andorra - de bisschop van Urhel, die uiterst ontevreden was over het vooruitzicht om Andorra in een centrum voor gokken te veranderen. De bisschop organiseerde de arrestatie en Boris Skosyrev, de eerste en laatste koning van Andorra, belandde in een Spaanse gevangenis, waar hij ervan werd beschuldigd illegaal de grens over te steken. Een paar maanden later werd hij naar Portugal uitgezet, en belandde vervolgens in Frankrijk en nam nooit meer deel aan het politieke leven van Andorra.

Gedurende de 12 dagen van zijn bewind slaagde de koning van Andorra erin verschillende progressieve besluiten te nemen en zelfs een grondwet te schrijven. Ondanks zo'n korte heerschappij ging koning Boris ik de geschiedenis van Andorra in. Hoe paradoxaal het ook lijkt, de moderne economie van deze dwergstaat is gebaseerd op financiële voordelen, de vrijheid van particuliere ondernemingen en de toeristische sector, die grotendeels consistent is met het project van Boris Skosyrev.